Ahoota profile

http://knsz.prz.edu.pl/forum/member.php?action=profile&uid=93839

https://forums.huduser.gov/member.php?action=profile&uid=113582

http://ipi.tspu.edu.ru/user/robert78x998/

http://lib.akb.nis.edu.kz/user/robert78x998/

http://hometown.scau.edu.cn/bbs/home.php?mod=space&uid=668344

همه آن چیزی که دیابتی ها درباره مصرف عسل باید بدانند

آیا افراد چاق و افراد دیابتی می‌توانند عسل بخورند؟ آیا شاخص گلیسمی آن زیاد بالا نیست؟ در این نوشتار به تاثیر مصرف عسل برای بیماران دیابتی و میزان مصرف آن برای آنها می پردازیم.

عسل و دیابت

عسل یک ماده غذایی بسیار شیرین است. پس چطور برخی از افراد دچار به دیابت گونه ۲ ادعا می کنند که عسل برای بیماران دیابتی مشکلی ندارد و عسل مصرف می کنند؟ تمام پزشکان می‌گویند که در چهره ابتلا به این بیماری و همچنین در چهره داشتن اضافه وزن، نباید مواد غذایی شیرین مصرف کنیم. با این حال پژوهش ها و آزمایشات بالینی خلاف این مطلب را عنوان می‌کنند.

راز این مسئله، در نوع قند موجود در عسل نهفته است. انواع قند خوب، قند بد و حتی قند زهری هستی دارند. برای فهم بهتر این مسئله، از پیش درآمد شروع می‌کنیم. غذا در بر گیرنده کربوهیدرات است. انواع مختلفی رژیم‌های غذایی با و بدون کربوهیدرات‌ها هستی دارند. کسان مختلف از رژیم‌هایی کاربرد می‌کنند که برایشان کارساز است، اما بعضی افراد نمی‌توانند رژیم غذایی مناسب خود را بیابند. این نوع افراد چه بسا رویکرد جامع را نادیده گرفته و فراموش کرده‌اند که خوراک تنها عامل مهم در زندگی انسان نیست.

کربوهیدرات ها

دانشمندان می‌گویند: غذا حاوی کربوهیدرات است. این کربوهیدرات‌ها می‌توانند ساده یا پیچیده باشند. گونه ساده آن‌ها در بر گیرنده یک یا چند قند است و گونه پیچیده آن‌ها در بر گیرنده قندهای زیاد زیادی است. به منظور هضم جذب این مواد، تن ما تمام آن‌ها را به قندهای ساده‌تر تجزیه می‌کند.

پس از خوردن غذا، سیستم گوارشی ما کربوهیدرات‌ها را تجزیه می‌کند، بدین معنی که این مواد را به قندهای ساده‌تر (مونوساکاریدها) تبدیل می‌کند، پس می‌توانند درون جریان خون جذب شوند. سرعت ورود آن‌ها به خون، به اصطلاحی با عنوان شاخص گلیسمی (GI) ختم می‌شود. زمانی که غذایی می‌خوریم که حاوی کربوهیدرات‌های ساده زیادی است، دیگری نیازی به هضم آن‌ها نیست و به سرعت وارد خون می‌شوند. در این حالت گفته می‌شود که این غذاهای حائز GI فوقانی هستند. زمانی که سیستم گوارشی ما زمان زیادی برای هضم خوراک صرف می‌کند و قندها با سرعت کمتری وارد خون می‌شوند، در این حالت گفته می‌شود که این کربوهیدرات‌ها GI کُندتری دارند.

به بیان بسیار ساده‌تر، زمانی که خوراک می‌خوریم، لوزالمعده (پانکراس) ما هورمونی به نام انسولین تراوش می‌کند که قند را به انرژی و چربی تبدیل می‌کند. اگر مقادیر زیادی خوراک با GI تند بخوریم، قند زیادی وجود خواهد داشت که لوزالمعده باید به چربی تبدیل کند. زمانی که خوراک با GI کُندتر مصرف می‌کنیم، بدن ما کربوهیدرات‌ها را به نوبت تبدیل کرده و مقدار زیادی متعلق به به انرژی و مقدار کمتر به چربی تبدیل می‌شود.

غذاهای دارای کربوهیدرات تند که مایه افزایش گلوکز و تولید انسولین می‌شوند

بسیاری از کربوهیدرات‌های موجود در غذاها و نوشیدنی‌های تولید شده مصرفی ما، HI فوقانی دارند. از این گذشته، این گونه غذاها زودتر از غذاهای طبیعی مایه گرسنگی بدن ما می‌شوند، فلذا ما را ناچار به غذا خوردن به دفعات بیشتر می‌کنند. از طرف دیگر، کربوهیدرات‌های طبیعی یافت شده در میوه‌ها و سبزیجات، بنشن‌ها و جو و گندم کامل و غیره، با سرعت اقلیت وارد جریان خون ما می‌شوند. مقدار GI از GI مختصر (کمتر از ۵۵)، GI متوسط (بین ۵۶ لغایت ۶۹) و GI بالا (بالاتر از ۷۰) رتبه‌بندی می‌شوند.

شاخص گلیسمی عسل چقدر است؟

شاخص گلیسمی عسل:

* ۲/۳۸ درصد فروکتوز

* ۳/۳۱ درصد گلوکز

* ۷/۰ درصد ساکارز

* بیش از ۵ درصد، دیگر دی‌ساکاریدها

* بیش از ۶/۳ درصد، سایر اولیگوساکاریدها

* دیگر قندها

مقدار کل قند موجود در عسل، ۷/۷۹ گرم در هر ۱۰۰ گرم عسل است. اما، فروکتوز دارای GI مساوی با ۱۹ است، در حالیکه ساکارز (که به مقدار مختصر در عسل موجود است) دارای GI مساوی با ۶۸ و گلوکز حائز GI مساوی با ۱۰۰ می‌باشند.

از آنجایی که فروکتوز قند اصلی موجود در عسل است، می‌توان گفت که عسل‌های دارای مقادیر بالای فروکتوز (که به گل یا گیاهی که عسل از آن ساخته شده، ارتباط دارد)، حائز GI پایین‌تری است. نمونه‌های عسل با فروکتوز بالا، عبارتند از: اقاقیا، توپلو، شاه بلوط، آویشن و کالونا.

در استرالیا، محققان تحقیقی سپریدن دادند که در آن GI و در ضمن بار گلیسمی (GL) را اندازه‌گیری می‌کردند. این اصطلاح به معنی مدنظر پیمان دادن میزان غذای هضم شده است و بصورت «GI ضربدر مقدار کربوهیدرات در یک پروتئین مشخص بخش بر ۱۰۰» محاسبه می‌شود. مقادیر کمتر از ۱۰ «کم»، مقادیر بین ۱۰ تا ۲۰ «متوسط» و مقادیر بیشتر از ۲۰، «بالا» در عقیده گرفته می‌شوند.

دیابت به چه معناست؟

اگر سطوح گلوکز خون به سرعت افزایش یابد و سلول‌ها در اکثر مواقع دچار دشوار می‌شوند و به پروانه «جذب و اندوخته انرژی خون» انسولین پیامد مناسبی نشانه نمی‌دهند، به بازبینی زمان، به قصد واکنش، به میزان اکثریت انسولین دربایستن پیدا می‌کنند که این مرحله «مقاومت در مساوی انسولین» نامیده می‌شود. پایداری انسولینی باعث افزایش اختناق خون، افزایش چربی خون، تفریق کلسترول مفید خون، افزایش وزن و دیگر بیماری‌ها می‌شود. تمام این بیماری‌ها، به همراه پایداری انسولینی، «سندروم متابولیک» نامیده می‌شوند. سندروم متابولیک، به ابتلا به دیابت نوع ۲ منجر می‌شود. فقدان قطعی انسولین، به دیابت نوع ۱ منجر می‌شود که در این نوع دیابت، بیچارگی به تزریق انسولین هستی دارد.

دیابت نوع ۲

دیابت نوع۲ به انسولین وابسته نیست و نوعی نارسایی متابولیک است که بوسیله مقدار بالای قند خون (هایپرگلیسمی) در شرایط پایداری انسولینی و تفریق نسبی مقدار انسولین شناخته می‌شود. علائم معمول این بیماری، تشنگی مفرط، تکرر ادرار و گرسنگی همیشگی هستند. دیابت نوع ۲ تقریباً ۹۰ درصد موارد ابتلا به دیابت را ساختن می‌دهد. انگاشت می‌شود که چاقی، عامل اصلی دیابت نوع ۲ در افرادی باشد که از لحاظ ژنتیکی، مستعد ابتلا به این بیماری هستند.

در تحقیقات اتمام شده، کسان دچار به دیابت گونه ۲ و گونه‌های شناخته نشده، بخوبی توانستند عسل را تحمیل نمایند. عسل‌های دارای فروکتوز بالا و GI پایین، به مقادیر زیادی مصرف شدند: ۷۰ لغایت ۹۰ گرم (۳ تا ۵ قاشق غذاخوری) در روز هیچگونه مشکلی در کسان مبتلا به دیابت نوع ۲ ایجاد نکرد، بلکه حتی اثرات مطلوبی نیز بر این طور کسان داشت. بعد می تاب گفت عسل برای بیماران دیابتی نوع ۲ مشکلی برپایی نمی کند

دیابت نوع 1

این گونه بیماری به انسولین وابسته است و نوعی مرض خودایمن است. علائم رایج دیابت نوع ۱ عبارتند از: تکرر ادرار، تشنگی مفرط، خشکی دهان، گرسنگی مداوم، بی‌حالی و تفریق وزن.

به عقیده می‌رسد که افراد مبتلا به دیابت گونه ۱ نیز به خوبی توانند مصرف عسل را تحمل کنند. در بعضی تحقیقات، دانشمندان عنوان کرده‌اند که عسل باعث افزایش پپتید-c با مقدار قابل توجه ساکارز یا گلوکز شده است. پپتید-c اثر دهنده مجموع افزایش انسولین در خون است.

شرح این رویداد

یک قاشق غذاخوری عسل، تقریباً در بر گیرنده کربوهیدرات‌های (گلوکز-فروکتوز) مساوی با میزان موجود در یک سیب با اندازه میانه است. بیمار دیابتی می‌تواند مطمئن باشد که مصرف عسل، در سنجش با نشاسته‌های غنی از قند یا گلوکز با مقدار مساوی، پیامد قند خون را به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهد.

به انگیزه اینکه بعد از هضم، عسل به سرعت جذب شده و داخل جگر به گلیکوژن تبدیل می‌شود، پس گلوکز از جریان خون حذف شده و مقادیر قند خون کاهش می‌یابد. جگر فروکتوز و گلوکز را به نسبت ۱:۱ به گلیکوژن تبدیل می‌کند. عسل دقیقاً در بر گیرنده همین نسبت فروکتوز و گلوکز است و این امر عسل را به گزینه‌های عالی برای تبدیل تند به گلیکوژن تبدیل می‌کند و بنابراین چیزی باقی نمی‌ماند که قند خون را افزایش دهد. مقادیر ناچیز قند خون به معنای تقاضا و عرضه پایین برای انسولین است، بنابراین تثبیت قند خون را توجیه می‌کند.

دلیل اینکه مصرف عسل به کاهش تولید و ترشح انسولین از لوزالمعده منجر می‌شود، ممکن است با ترکیبات موجود در عسل که تولید مونث دلنازک به انسولین در جگر را تثبیت می‌کند، پیوسته باشد. از راه این فرضیه که باید بوسیله تحقیقات اثبات شود، بصورت عملی مشخص شده است که خوردن عسل به تفریق ترشح انسولین نسبت به مواقع هضم ساکارز (قند خوراکی) یا شیره ذرت با فروکتوز بالا، منجر می‌شود.

تحقیقات در باره مصرف عسل برای بیماران دیابتی

* در ۱۸ نوامبر ۲۰۱۵، تحقیقی بوسیله نشریه علوم پایه پزشکی ایران منتشر شد. این تحقیق توسط سعیده عرب موذن و همکارانش از دانشگاه علوم پزشکی اهواز انجام شد. عنوان این نوشتار «اثر ضددیابتی تعذیه با عسل در موش‌های دارای نارسایی قند خون بالا: با دخالت تنش اکسیداتیو» است و اثرات سودمند عسل بر قند خون بالا را اثبات می‌کند. این آزمایش بر روی موش‌های مذکر Wistar انجام شد که به ۴ گروه شاهد، قند خون بالا، شاهد بهبود شده با عسل و گروه قند خون بالای شفا شده با عسل تقسیم شده بودند.

برای ایجاد قند خون بالا، از تنش اختلالی کاربرد شد (مقدار گلوکز سروم خون، بالاتر از ۲۵۰ میلی‌گرم بر دسی‌لیتر). این دانشمندان مقادیر گلوکز، تری‌گلیسرید (TG)، کلسترول کل، کلسترول لیپوپروتئین با تراکم بالا (LDL) و کلسترول لیپوپروتئین با تراکم ذیل (HDL) را اندازه‌گیری کردند. آن‌ها همچنین نشانگرهای تنش اکسیداتیو در مغز را نیز اندازه گرفتند. پیکربندی جزایر لانگرهانس نیز با استفاده از روش رنگ‌آمیزی گوموری ارزیابی شد. اندازه‌گیری‌ها در هفته‌های ۴ و ۸ پس از نخست تحقیق انجام شدند.

نتایج تحقیقات 

«مصرف خوراکی عسل در مدل آزمایشی دیابت، اثر کاهندگی جریان خون چشمگیری را نشانه داد و به تغییر مطلوب در نمایه‌های چربی سروم خون منجر شد.»

«نتایج تحقیق آماده نشان می‌دهند که تنش نارسایی مزمن، مقادیر ناشتای گلوکز پلاسما، نمایه چربی و MDA را افزایش دیتا و SOD و وزن بدن را تفریق می‌دهد و بافت لوزالمعده را منحل می‌کند. تغذیه بوسیله عسل، این مولفه‌ها را در عرض ۶۰ روز اصلاح می‌کند.

جالب‌ترین یافته این تحقیق این است که سلول‌های β لوزالمعده گروه دیابتی ناشی از نارسایی که با عسل تغذیه شدند، در مقایسه با گروه کنترل، افزایش شدیدی را نشانه می‌دهند. اگرچه، این یافته باید در تحقیقات بعدی بر روی اثرات تخریبی تنش نابسامانی نیز مدنظر قرار بگیرد.»

* اثرات سودمند عسل در بهبود دیابت گونه شیرین، در سال ۲۰۱۴ در نشریه دیابت و اختلالات متابولیک، در تحقیقی با عنوان «شرح مسائل مربوط به پرتو عسل بر دیابت شیرین» ارائه شدند. این پژوهش چنین نتیجه‌گیری می‌کند که «اثرات مفید عسل در موارد ابتلا به دیابت، تنها به مهار قند خون محدود نمی‌شود، بلکه درمان اختلالات متابولیک در این بیماری متابولیک پیچیده را نیز در بر می‌گیرد».

* تحقیق دیگری با عنوان «مقایسه اثرات آنتی‌اکسیدانی عسل، گلیبن‌کلامید، متفورمین و ترکیبات آن‌ها در کلیه موش‌های دچار به دیابت ناشی از استرپتوزوتوسین» بدست اوماتایو اووموفویان ارجووا و همکارانش که در نشریه علوم مولکولی منتشر شد، نشان مصرف عسل به به اتفاق یکتا از دو داروی رایج دیابت (متفورمین و گلیبن‌کلامید) رسیدگی می‌کند. موش‌های دیابتی که بصورت تصادفی در ۶ گروه پیمان گرفتند و آب مقطر، عسل، گلیبن‌کلامید، گلیبن‌کلامید و عسل، متفورمین یا متفورمین و عسل را به مدت ۴ هفته مصرف کردند.

عسل بطور قابل ملاحظه‌ای مقدار انسولین را افزایش دیتا و میزان قند خون و فروکتوزامین را کاهش داد. دو داروی بیان شده، قند خون را بطور چشمگیری کاهش دادند، اما در ترکیب با عسل، گلوکز خون بسیار کمتری را فرآوری کردند. آن‌ها همچنین مقادیر بالای کراتینین، بیلیروبین، تریگلیسریدها و کلسترول VLDL را تفریق دادند.

* پژوهش «عسل و متفورمین، آسیب‌های ناشی از دیابت در وابستگی با تغییرات هورمونی را در آزمایش بر روی موش‌ها بهبود بخشیدند» توسط عذرا نصراللهی و همکارانش که در دسامبر ۲۰۱۳ منتشر شد، پرتو عدل که «مصرف همزمان متفورمین و عسل می‌تواند آسیب‌های ناشی از دیابت را در بافت‌های بیضه‌ای مهار نماید. بعلاوه، مصرف همزمان متفورمین و عسل، مقادیر انسولین کاهش مکشوف به دلیل ابتلا به دیابت، LH، FSH  و تستوسترون را افزایش داده و به میزان مطلوب می‌رساند».

تعداد تحقیقات در این گویه بسیار بسیار هستند و می‌توانید با جستجو در اینترنت به تمام آن‌ها دست بیابید. هرچند، تمام این تحقیقات نتیجه مشابهی دارند و آن هم اینکه: مصرف عسل برای بیماران دیابتی مفید است.

میزان مصرف عسل برای بیماران دیابتی چقدر است؟

بزرگسالان (با وزن میانگین ۱۷۰ پوند/۷۷ کیلوگرم)

معمولاً یومیه ۳ لغایت ۵ قاشق غذاخوری عسل کافی است. این مقدار عسل را می‌توان به روش‌های ذیل مصرف کرد:

– صبح: ۱ قاشق غذاخوری عسل به به اتفاق میوه یا ماست. این روش، ذخیره موجودی گلیکوژن جگر را به سرعت افزایش می‌دهد که در طول شب باره کاربرد مغز پیمان می‌گیرد.

– قبل از خواب: ۱ تا ۲ قاشق غذاخوری. این مقدار به پر شدن ذخیره سوختی که مغز در طول شب مصرف می‌کند کمک کرده و از تراوش کورتیزول و آدرنالین از غدد فوق کلیوی بازدارندگی می‌کند.

ـ در طول روز:

* چنانچه فرد فعالی هستید، ۱ یا ۲ قاشق غذاخوری دیگر عسل را به همراه میوه میانی وعده یا غذاهای پخته شده استفاده نمایید.

* اگر جنبش زیادی ندارید، به عسل بیشتر بیچارگی نخواهید داشت.

اگر مصرف کالری واصله خود را محاسبه می‌کنید، باید بدانید که عسل در بر گیرنده نزدیک ۶۰ کالری به ازای هر قاشق غذاخوری است. درصد کالری مورد احتیاج تن که بوسیله قندهای ساده تأمین می‌شوند، نباید از ۱۰ درصد بیشتر باشد. بنابراین، یومیه ۱۸۰ لغایت ۳۰۰ کالری بدست آمده از عسل کافی است.

کودکان

دوز مصرف به وزن کودک و میزان فعالیت او پیوستگی دارد.

– برای کودک با وزن ۱۵ کیلوگرم، روزانه ۱ قاشق غذاخوری بصورت ۱ قاشق چای خوری اثناء بامداد و ۱ قاشق چای خوری قبل از خواب.

– برای کودک ۳۰ کیلویی، روزانه ۲ قاشق غذاخوری (۱ قاشق غذاخوری هنگام صبح و ۱ قاشق غذاخوری قبل از خواب)

توجه داشته باشید موارد مصرف فوق فقط برای عسل خام و طبیعی است نه عسل مصنوعی و تقلبی

همه عسل‌ها برای کسان دیابتی مفید نیستند

در چهره ابتلا به دیابت، عسل مانوکا یا عسل برینگا مصرف نکنید. برخی عسل‌ها مشابه عسل مانوکا، حاوی مقادیر زیاد بالای ترکیبی به اسم متیل‌گلیوکسال (MGO) هستند.

در حالی که این نوع عسل به علت دارا بودن تکاپو آنتی‌بیوتیک غیرپراکسیدی برآمده از MGO، به طرز شگفت‌انگیزی سودمند است، اما نباید فراموش کرد که MGO برای سلول‌های تن انسان شدیداً زهری است. بنابراین به سم‌زدایی سریع نیاز است و این پروسه سم‌زدایی، باعث بروز عوارض جانبی منفی قابل توجهی می‌شود.

یافته‌های تحقیقی وجود دارند که در سنه ۲۰۰۶ منتشر شده‌اند و نشان می‌دهند که MGO با مراحل اولیه مقاومتت در برابر انسولین نیز بستگی دارد. حتی قرار گرفتن کوتاه مدت در معرض MGO، شدنی است به مسدود شدن سیگنال‌دهی برآمده از انسولین شود.

انواع مختلف دیگر عسل ممکن است حاوی MGO باشند، بخصوص عسل‌هایی که گرما دیده‌اند. برخی کشورهای اروپایی، عسل را مخصوصاً از لحاظ دارا بودن MGO آزمایش می‌کنند و واردات عسل با مقادیر بالای MGO در این کشورها بازداشته است. در سنجش با سایر گونه ها عسل، مقادیر MGO در عسل مانوکا، ۱۰۰ برابر بیشتر است. مقدار MGO در اکثر انواع عسل‌ها کم است یا وجود ندارد.

از میان عسل‌های حائز فروکتوز بالا، با GI پایین می‌توان عسل‌های اقاقیا، توپلو، شاه بلوط، آویشن و کالونا را نام برد. رد صورتی که هنوز هم در ارتباط با تأثیر عسل بر دیابت قانع نشده‌اید، می‌توانید آن را با کمی دارچین واقعی واقعی کنید، زیرا دارچین عنوان مونث مهار کننده مقدار گلوکز خون شناخته می‌شود.

مسئله تنها به گونه رژیم غذایی مربوط نمی‌شود

۴ مورد با اهمیت یکسان در زندگی ما هستی دارند که در کنار یکدیگر، سخیف زندگی ما را ساختن می‌دهند:

۱. خواب پسندیده (حداقل ۷ ساعت خواب در شب)

۲. ورزش منظم یا تکاپو داشتن (پیاده‌روی، دویدن، گردگیری منزل و غیره)

۳. رژیم غذایی

۴. رفتار، افکار، احساسات

ahoota.com

بره موم؛ آنچه درباره بره موم باید بدانید

بره موم یگانه از محصولات زنبور عسل است؛ احتمالاً نسبت به خواص درمانی آن کمتر کسی هشدار داشته باشد، هرکدام از محصولات زنبور عسل ویژگان درمانی فوق العاده ای دارند اما احتمالاً آنچه کمتر اهمیت دیتا شده است شناخت و مطالعه دقیق و علمی بر روی ویژگان درمانی این محصولات است؛ ما در این مقاله از بره موم برای شما خواهیم گفت و  به برسی دقیق و علمی ویژگان درمانی آن می پردازیم.

مقدمه

بره موم یک ماده رزینی معروف است که بوسیله زنبورها از شکوفه‌ها و مواد ترشح شده از گیاهان، جمع‌آوری شده و با آنزیم‌های زنبور، گرده گل و موم ترکیب می‌شود. واژه یونانی «Propolis» کاربرد این ماده در کندو را مشخص می‌کند: pro=برای یا «در پدافند از» و polis=شهر، که معنی آن «دفاع از کندو» می‌باشد. زنبورها از بره موم برای نرم‌تر شدن دیواره‌های درونی کندو، درزگیری حفره‌های شانه عسل، و پوشاندن تن ها موجودات مهاجم که در درون کندو مرده‌اند، برای جلوگیری از تجزیه آن‌ها، باره بهره‌گیری قرار می‌گیرد. وانگهی بره موم به انگیزه تأثیر ضدعفونی کنندگی و خواص ضدمیکروبی خود، از کلونی در مساوی بیماری‌ها محافظت می‌کند.

محققان گزارش داده‌اند که پیمان دریافت در معرض آن، به کاهش برپایی دو ژن مرتبط با سیستم ایمنی زنبورعسل (هیمنوپتائسین و و آمیستر به ترتیب در بره موم‌های برزیلی و مینه‌سوتا) شده و ظرفیت‌های باکتریایی در کلونی های تحت بهبود بره موم مینه‌سوتا که ممکن است بر سلامت و بازده کلونی پرتو بگذارند، تأثیر داشته و مشخص نموده است که محیط لانه زنبور شدنی است فرآوری ژن‌های سیستم ایمنی را تحت تأثیر قرار دهند.

بره موم به علت ویژگان ضدعفونی کنندگی و بی‌حسی موضعی خود، بدست تمدن‌های مختلف، برای درمان سرماخوردگی، جراحات و زخم‌ها بطور مفصل مورد استفاده پیمان می‌گرفته است. مصری‌ها از این مونث برای مومیایی کردن مردگان خویش کاربرد می‌کردند، و اخیراً در درازا جنگ بوئر، جهت درمان جراحات و احیای بافتی مورد بهره‌گیری قرار گرفته است. وانگهی به دلیل خاصیت‌های ضدمیکروبی، ضدالتهابی، ضدتومور، تنظیم سیستم ایمنی و آنتی‌اکسیدانی آن، ویژگان درمانی آن  در طب جایگزین کاربرد دارد.

در دهه‌های اخیر، بره موم به سوژه تحقیقات گوناگون انجام شده در سراسر عالم تبدیل شده، و ترکیب کیمیایی و ویژگان بیولوژیک آن بطور مفصل باره بررسی قرار گرفته است. اخیراً، بعضی مکانیزم‌های عملکرد رهنمود شده‌اند و کاربردهای درمانی آن باره ارزیابی پیمان گرفته‌اند، که اهمیت این محصول زنبور عسل را اثر می‌دهند، اگرچه، معیارهای استانداردسازی استعمال بره موم، همچنان ناکافی هستند.

ترکیبات شیمیایی بره موم

بطور کلی، بره موم ذاتاً از ۳۰ درصد موم، ۵۰ درصد رزین و بلسان گیاهی، ۱۰ درصد روغن‌های عصاره‌ای و معطر و ۵ درصد از گرده گل و سایر مواد برپایی شده است. تاکنون اجزای زیادی از ترکیبات کیمیایی آن شناسایی شده‌اند. بعضی محققان، ۴ اسید اینترپنی و سرینج‌آلدهید را در بره موم برزیلی معرفی و از آن استخراج کرده‌اند. وانگهی ۱۵ مثال بره موم با منشأهای گیاهی و جغرافیایی گوناگون باره رسیدگی پیمان گرفتند، که تفاوت‌های چشمگیر آن‌ها از لحاظ مقادیر پلی‌فنول‌ها، فلاوونوئیدها و اجزای فعال بین بره موم تازه و کهن تماشا شد. ترکیب کیمیایی بره موم بدست آمده از بلغارستان، ترکیه، یونان و الجزایر نیز باره بررسی قرار گرفتند که نشان می‌داد، همه آن‌ها عمدتاً حاوی فلاوونوئیدها و استرهای اسیدهای کافئیک و فرولیک هستند.

در نواحی معتدل نیمکره شمالی، زنبورها بره موم را تنها در طول تابستان  جمع‌آوری می‌کنند که شامل اواخر بهار و اوایل پاییز نیز می‌شود، در حالی که در برزیل، شدنی است بره موم در سراسر درازا سنه جمع‌آوری شود، پس چشمداشت اختلافات فصلی وجود دارد. این ویژگی، یک استعمال عملی نیز دارد: بره موم می‌تواند در طی فصل‌ها، در بر گیرنده غلظت‌های مختلفی از ترکیبات فعال بیولوژیکی باشد. بنابراین، بره موم فرآوری شده بوسیله زنبورهای آفریقایی (Apis mellifera L.) و زنبورهای ایتالیایی (Apis mellifera ligustica) در تمام درازا سال، به هدف تحلیل درونمایه آن‌ها و مقایسه فعالیت‌های آن‌ها در آزمایش‌های بیولوژیکی مختلف، مورد رسیدگی پیمان گرفت. اطلاعات بدست آمده اثر دادند که اختلافات فصلی در ترکیب آن، قابل توجه نبوده و عمدتاً کیفی بودند، که پرتو می‌دهد که زنبورها آن را از گروه گیاهی یکسان و در یک ناحیه جغرافیایی خاص جمع‌آوری کرده‌اند، زیرا زنبورها اساساً از منابع گیاهی یکسان استفاده می‌کنند. در ضمن هیچ تفاوتی بین زنبورهای آفریقایی و ایتالیایی مشاهده نشد، زیرا ترکیبات بره موم تولید شده بدست این زنبورها، از لحاظ کیفی، مانند یکدیگر بوده است.

ماده ترشح شده از شکوفه گونه‌های مختلف سپیدار، منبع اصلی بره موم در نواحی معتدل، از آنگونه اروپا، آسیا و آمریکای شمالی هستند. نمونه‌های بدست آمده از این نواحی، بوسیله ترکیب شیمیایی مثل خود شناخته می‌شوند. به نظر می‌رسد که مهم ترین جزء برپایی دهنده این بره موم‌ها، فلاوونوئیدها، اسیدهای معطر و استرهای آن‌ها هستند.

ترکیب بره موم‌های گوناگون کاملاً متغیر است، که کاربرد پزشکی متعلق به و استانداردسازی آن را دچار دشوار می‌کند. یگانه از محققان گزارش داده است که ترکیب شیمیایی متفاوت آن توسط آمده از منشأهای مختلف، شدنی است باعث فعالیت‌های بیولوژیکی متفاوت آن‌ها شود. هرچند، نمونه‌های گوناگون می‌توانند نوعی خاصی از کار و جنبش را مشترکاً از خود اثر دهند. استانداردسازی جهانی بره موم می‌تواند دشوار و پیچیده باشد، بطوری که بررسی دقیق ترکیبات بره موم و منشأ گیاهی آن، بایسته است، زیرا ترکیب آن بوسیله ترکیبات منبع گیاهی آن مشخص می‌شود. شیوه رسیدگی خواص آن و اتمام تحقیقات مقایسه‌ای، به کارگیری نمونه‌های مشخص شده کیمیایی برای آزمایشات بیولوژیک می‌باشد، که راهنمایی‌هایی برای استانداردسازی و کنترل کیفیت یک مثال مشخص را ارائه می‌دهد.

خواص بیولوژیک بره موم

گروهی از محققان روشی برای اضافه کردن عصاره‌های اتانولی بره موم به محلول‌های آبی ارائه کردند و اثر دادند که آن، به عنوان آنتی‌اکسیدان و نگهبان امواج رادیویی عمل می‌کند، احیای بافت را تحریک نموده و ویژگی ها تنظیم سیستم ایمنی را از خویش نشانه می‌دهد. مقالات دیگر، دستاوردهای محققین در بکارگیری بره موم برای شفا سوختگی‌ها، زخم‌های وریدی، التهاب چرکی استخوان و ورم مفاصل، و همچنین، عوارض جراحتی بعد از عمل جراحی را توضیح داده‌اند.

بره موم در مدل‌های آزمایشی مختلف، اثرات حفاظتی از خویش به جای گذاشته است. این ماده از بافت کلیوی در روبرو مسمومیت، رادیکال‌های آزاد و دیگر اثرات جانبی ناشی از دیاتریزوات محافظت کرد. بره موم سبز تایوانی، از جگر در روبرو بیماری‌زایی فیبروز (تصلب بافت‌ها) محافظت می‌کند. افشره آن، از بیضه در مقابل مسمومیت ناشی از دوکسوروبیسین محافظت می‌کند، بدون اینکه توان ضدسرطانی آن را کاهش دهد. اگرچه، موارد کمی از آلرژی نسبت به بره موم و التهاب تماسی پوست گزارش شده‌اند، اما زنبورداران معمولاً حساسیت نسبت به آن را گزارش می‌دهند.

محققیان گزارش نموده‌اند که آلرژی تماسی نسبت به بره موم، در میان زنبورداران رایج بود، ولی به عقیده نمی‌رسد که این افراد، مشکل را شناسایی کرده و خویش را بخوبی در برابر این مسئله محافظت کرده باشند. همچنین جوش‌های پوستی در یک بیمار، در بازتاب به قرارگیری مرتب در معرض بره موم برپایی شده بود. بعضی خصوصیات بیولوژیک، بطور گسترده باره تحقیق قرار گرفته‌اند، و بیشترین تحقیق در باره بره موم تاکنون، درباره ویژگی ضدمیکروبی آن بوده است. همچنین، خواص ضدالتهابی، ضدتومور، آنتی‌اکسیدانی و تنظیم سیستم ایمنی و دیگر خواص آن نیز مورد رسیدگی پیمان گرفته‌اند.

فعالیت ضدمیکروبی بره موم

خاصیت ضدباکتری بره موم بطور مفصل باره بررسی قرار گرفته است و محققان مختلف، کار و جنبش ضدباکتریایی آن را اثبات کرده‌اند.ند. بعضی از این محققان، تأثیر بره موم در برابر میکروارگانیزم‌های مرتبط با التهاب لثه در افراد با HIV مثبت را بررسی نموده و نتایج امیدوارکننده‌ای در مساوی بیوفیلم، بدون عوارض جانبی در حفره دهانی، دست یافته‌اند. وانگهی تأثیرات بره موم بر گروه‌های استرپتوکوک میوتانس پابرجا کردن شده، که پرتو دهنده قدرت بره موم و ترکیبات آن به عنوان عامل‌های کاریواستاتیک و گسترش فرآورده‌های بیوتکنولوژیک جهت کنترل پوسیدگی دندان و سایر بیماری‌های عفونی است.

بره موم در پیرامون آزمایشگاهی می‌تواند بطور مستقیم بر میکروارگانیزم‌ها نشانه بگذارد. از طرف دیگر، می‌تواند سیستم ایمنی داخل بدن را تحریک نموده و مکانیزم‌های درگیر در از بین بردن میکروارگانیزم‌ها را پرکار نماید. ترکیب آن با داروهای ضدمیکروبی نیز باره بررسی قرار گرفته است. یافته‌های اسبق نشان داده‌اند که بره موم، مقاومت دیواره باکتری‌ها در برابر آنتی‌بیوتیک‌ها را کاهش داده و اثرات مضاعفی را به به اتفاق آنتی‌بیوتیک‌ها در تأثیر بر ریبوزوم از خود نشان دادند، ولی به عقیده می‌رسد که با آنتی‌بیوتیک‌های اثرگذار بر روی DNA یا اسید فولیک، تعامل ندارند.

بره موم دارای اثرات ضدویروسی نیز می‌باشد. این ماده می‌تواند از طریق مسدودسازی روند ورود ویروس به درون سلول‌ها، نوعی تکاپو ضدویروسی از خویش نشانه دهد که بر مراحل چرخه تکثیر ویروس داخل سلول‌ها تأثیر گذاشته و به تجزیه RNA قبل از ورود ویروس به داخل سلول‌ها و پس از آزاد شدن ویروس از مایع رویی سلول می‌شود.

فعالیت ضدقارچی بره موم نیز ثبت شده است. محققان گزارش نموده‌اند که بره موم قارچ آفلاتوکسینی را مهار کرده، و درصد رشد کنیدیا در کشت آزمایشگاهی آسپرژیلوس فلاووس را تفریق دیتا است.

محققان، فعالیت ضدقارچی بره موم برزیلی در روبرو سی. آلبیکانز، نامزد تروپیکالیس، نامزد کروسی و کاندیدا گیلرموندی متمایز شده از بزاق، و در ضمن کاهش تعداد کاندیدا در بیماران دارای یک ردیف کامل دندان مصنوعی، که از بک عصاره هیدروالکلی بره موم به عنوان دهان‌شویه کاربرد کرده بودند، را تماشا نمودند. وانگهی تأیید کردند که سی. آلبیکانز و نامزد تروپیکالیس در روبرو بره موم برزیلی، آسیب‌پذیر هستند.

فعالیت ضدانگلی بره موم نیز گزارش شده است. محققین، تکاپو ضدتک‌یاخته‌ای نمونه‌های بره موم لیبیایی، که حائز ترکیبات معمولی بره موم مدیترانه‌ای بود، را در روبرو تری‌پانوزوم بروسه‌ای بررسی کردند.

فعالیت ضدتومور بره موم

محققین مختلف خاصیت ضدتومور بره موم در بدن را از راه آزمایش بر روی موش‌های آزمایشگاهی و خوکچه‌های هندی گزارش کردند. کار و جنبش سیتوتوکسیک (سمیت سلولی) آن در آزمایشگاه نیز با استفاده از خطوط سلولی توموری انبوه مورد مطالعه قرار گرفته است. القای مرگ سلولی برنامه‌ریزی شده، متوقف نمودن چرخه سلولی، مهار متالوپروتئینازهای محیطی، ویژگی ضد رگ‌زایی و بازداری از متاستاز و هجوم بافتی، با مکانیزم‌های فعالیت آن در مقابل سلول‌های تومور مرتبط بوده‌اند.

اسید کافئیک و استر فنتیل (CAPE) و آرتپیلین سی. با توجه به اثرات ضدتوموری خود، بطور مفصل باره تحقیق پیمان گرفته‌اند و همچنین سایر ترکیبات دارای قدرت ضدتوموری و درگیر در تکاپو ضدتکثیری بره موم اشاره شده است. این ترکیبات، مسیرهای ژنتیکی و بیوشیمیایی مختلف پیشرفت سرطان را قصد پیمان می‌دهند.

بهبود سیستم ایمنی بدن

بره موم ایمنی غیراختصاصی را تنظیم می‌کند. بره موم و برخی اجزای برپایی دهنده آن، تولید TNF-α و اینترلوکین IL-1β بدست میکروفاژهای موشی را تحریک کردند. در باره گونه‌های واسطه اکسیژن، بره موم تولید پراکسید هیدروژن بدست میکروفاژهای موش‌های آزمایشگاهی را افزایش داده و فرآوری نیتریک اکسید را کنترل کرده است. در مقابل، محققان دیگر، نشانه مهارکنندگی بره موم و برخی اجزای آن بر فرآوری آنیون سوپراکسید توسط نوتروفیل‌های خرگوش را نگریستن کرده‌اند. بره موم و بعضی ترکیبات پلی‌فنولی، شمار غده‌های توموری در ریه موش‌های آزمایشگاهی را کاهش داده‌اند.

فعالیت ضدمتاستاز آن، بالاتر از فعالیت ضدمتاستاز اجزای تشکیل دهنده آن بوده است. میکروفاژها، به محض فعالسازی، واسطه‌هایی مشابه TNF-α، H2O2 و NO که در کنترل سنتز DNA و تخریب سلول‌های تومور نقش دارند را آزاد کرد. در انسان‌ها، بره موم نوعی فعالیت تنظیم سیستم ایمنی بر روی گیرنده‌های سلولی، تولید سیتوکین و تکاپو ضدقارچی مونوسیت‌ها را نشانه داد که ظهور این خاصیت‌ها، به غلظت بره موم مورد استفاده ارتباط داشت. با توجه به بازتاب ایمنی مزاجی، محققان انبوه گزارش کرده‌اند که بره موم و اجزای تشکیل دهنده آن، تولید آنتی‌بادی با استفاده از مدل‌ها و آنتی‌ژن‌های گوناگون را افزایش داده‌اند. این اطلاعات، گنجایش بره موم در کمک به واکسن‌ها را نشان می‌دهد.

فعالیت ضدالتهابی بره موم

در این مورد، تکثیر در شرایط آزمایشگاهی تماشا شد. در داخل بدن، مصرف بره موم به مدت ۱۴ روز توسط موش‌های آزمایشگاهی، به مهار فرآوری IL-1β، IL-6، IFN-γ، IL-2 و IL-10 توسط سلول‌های طحال منجر شد، که پرتو دهنده تکاپو ضدالتهابی آن است، زیرا به نکوداشتن شناخته شده است که سیتوکین‌ها، ویژگی‌های التهابی مزمن بیماری‌های مختلف را ساماندهی کرده و حفظ می‌کنند.

بره موم می‌تواند هم تکاپو پیشگیری از التهاب و هم ضدالتهابی از خود نشانه دهد، که به غلظت آن، دوره مصرف و شرایط آزمایشی پیوستگی دارد، و در ضمن بروز فعالیت‌های مهارکنندگی یا تحریک‌کنندگی نیز انتظار می‌رود. بعلاوه، درباره بازده بالینی بره موم، اطلاعات کمی هستی دارد.

التیام زخم ها با بره موم

بره موم به عنوان گزینه‌ای عالی برای درمان سوختگی‌ها، تقویت فعالسازی، رشد و تکثیر سلول‌های پوستی شناخته می‌شود. تأثیر درمانی آن از طریق تحلیل‌های کمّی و کیفی ایجاد و تجزیه کلاژن گونه ۱ و نوع ۳ در پیرامون زخم تأیید شده است، که پرتو دهنده این است که بره موم می‌تواند محیط بیوشیمیایی مطلوبی برپایی نماید که به رشد دوباره بافت پوششی پوست منجر می‌شود. فعالیت بیولوژیکی بره موم در ترمیم زخم و احیای بافتی، ممکن است با خواص ضدمیکروبی، ضدالتهابی و تنظیم سیستم ایمنی آن مرتبط باشد.

محققان اثرات استفاده موضعی بره موم بر ترمیم و انسداد زخم‌های دیابتی در یک مدل موش مبتلا به دیابت گونه ۱ ناشی از استرپتوزوتوسین را رسیدگی کردند، و اثر دادند که بره موم، انسداد زخم را تسریع بخشیده، متالوپروتئیناز محیطی و التهاب محل زخم را کاهش می‌دهد.

خواص درمانی بره موم

صرف نظر از مصرف مفصل بره موم در طول زمان، ویژگان درمانی آن به عنوان عامل درمانی در طب سنتی در عقیده گرفته نشده است، زیرا استانداردسازی پسندیده ترکیب کیمیایی و تکاپو بیولوژیکی آن هنوز مبتلا کمبود می‌باشد. بنابراین، شناسایی گونه ها مختلف بره موم با توجه به منشأ گیاهی و ایندکس کیمیایی آن الزامی است. این اطلاعات، برون‌یابی کار و جنبش احتمالی و سازوکار فعالیت بره موم جدید تحت مطالعه را شدنی ساخته و راهنمایی‌های بنیادی در ارتباط با توسعه داروهای جدید ارائه می‌نماید. محققین به کارگیری آن برای اهداف مختلف با به کارگیری نانوذرات و محصولات بیولوژیک را تست کرده‌اند. گزارش شده است که استعمال بالینی بره موم در موارد ابتلا به سرطان و دیگر بیماری‌ها، به علت حلالیت آبی ضعیف و در نهایت، دسترسی زیستی سیستمی کم، اندک بوده است. درمان پیش‌بالینی عفونت واژنی کاندیدیاز نیز، با به کارگیری ژل در بر گیرنده بره موم، که خاصیت ضدقارچی مانند کرم کلوتریمازول را نشانه دادند، در موش‌های آزمایشگاهی تست شده است.

بره موم، در موش‌های قرار گرفته در معرض استرس، فعالیت مانند داروهای ضدافسردگی را از خود نشان داده است، که نشانه دهنده این است که این مونث می‌تواند درمانی جایگزین برای بیماران دارای اختلالات اعصاب و روان، و درمانی نوین برای افسردگی باشد.

همان طور که قبلا اشاره شد، بره موم می‌تواند برای التیام زخم مفید باشد. محققان استعمال درمانی غشاهای بیوسلولزی در بر گیرنده بره موم را تأیید کردند که نوعی تکاپو ضرباکتریایی و سودمند برای ترمیم بافت در زخم‌های عفونی در دوره‌های زمانی کوتاه‌مدت را پرتو دادند.

اثرات درمانی بره موم در بیماری‌های دهان و دندان نیز بطور مفصل باره بررسی قرار گرفته است. برخی محققان کار و جنبش بره موم در کودکان دارای پوسیدگی فعال دندان را بررسی کردند، و دهان‌شویه‌ای در بر گیرنده بره موم را به مدت ۱۵ روز پیاپی به ۱۵ کودک دادند. بعد از ۲۱ روز، همان دهان‌شویه به به اتفاق کلرهگزیدین (CHX) کاربرد شد. تکاپو ضدعفونی کنندگی محلول بر گردهمایی بیوفیلم‌های دهانی و شمار استوفیلوکوک میوتانس درون بزاق باره ارزیابی پیمان گرفتند، که تماشا شد که بره موم نیز دارای فعالیت ضدمیکروبی مشابه کلرهگزیدین می‌باشد.

منبع گیاهی بره موم پروا محققان را به خود جلب کرده است. همانطور که پیشتر اشاره شد، ترکیب بره موم به گیاه منبع و موقعیت مکانی گل آن بستگی دارد، و ترکیبات گیاهان، ترکیب بره موم و در پایان خواص آن را تعیین می‌کنند. به کارگیری نمونه‌های مشخص کیمیایی در آزمایش ها بیولوژیک، باید دربرگیرنده منبع گیاهی آن‌ها با قصد استانداردسازی و کنترل کیفیت آن‌ها باشد. در طی سال‌های اخیر، محققان نه تنها بر فعالیت‌های دارویی آن، بلکه بر مکانیزم‌های عملکردی سرپرست چنین فعالیت‌هایی تمرکز داشته‌اند. گیرنده‌های مختلف، مسیرهای درون سلولی، عامل‌های رونوشت‌سازی، پیامرسان‌های ثانویه، میکروRNAها، اجل سلولی برنامه‌ریزی شده، توقف چرخه سلولی و دیگر رویدادها، به هدف توصیف شیوه عملکرد بره موم و اهداف احتمالی متأثر از بره موم و اجزای ساختن دهنده آن، در آزمایشگاه و داخل بدن موجودات زنده، مورد آزمایش و رسیدگی پیمان گرفته‌اند.

اخیراً، فرمول‌ها و نانوذرات جدید یا محصولات جدید در بر گیرنده بره موم (دهان‌شویه‌ها، ژل‌ها، آدامس‌ها و پمادها) برای اهداف درمانی مختلف طراحی شده و شمار تقاضاها برای اینگونه محصولات جدید، افزایش چشمگیری داشته است. برخی از این محصولات جدیداً تولید شده، با فعالیت‌های بره موم یا کاربرد آن در خمیردندان‌ها یا در درمان بیماری‌های دندان سروکار دارند، و به عنوان عامل ضدالتهابی، داروی کمکی برای درمان‌های ضدسرطان، و محصولات آرایشی-بهداشتی در بر گیرنده بره موم کاربرد می‌شوند، که اهمیت بالای محصولات زنبور عسل را نشانه می‌دهد. عصاره‌های بره موم، برای مدت زمانی طولانی باره استفاده پیمان می‌گرفته‌اند. محصولات حاوی بره موم، با پروا به تولیدکنندگان یا فروشندگان مختلف، که به ترکیبات شیمیایی، منبع گیاهی و روش‌های عصاره‌گیری آن اشاره‌ای نمی‌کند، توصیه‌های مختلفی را پیش روی ما می‌گذارند. بعلاوه، از عقیده نتایج باره انتظار، این توصیه‌ها باید دربرگیرنده غلظت‌ها، دوز مصرف و مدت زمان مصرف نیز باشند.

زنبوردرمانی به مدت چندین قرن در بسیاری از کشورها به عنوان طب جایگزین بکار رفته است. اگرچه بشر از عصاره بره موم برای مدت طولانی کاربرد می‌کرده و همچنان از آن بهره‌گیری خواهد کرد، ولی یکتا از متداول‌ترین انتقادات در ارتباط با تحقیق بر روی بره موم این درستی است که، نمونه‌های مجزا را نمی‌توان با یکدیگر سنجش نمود و برای اهداف همانند مورد کاربرد پیمان داد.

امروزه، ابزارهای موجود همانند پیوند مولکولی، پروتئومیک، متابولومیکس، توالی رونویسی، تحلیل ریزآرایه‌ای بیان ژن، و دیگر ابزارها، به پیشرفت تحقیق در ارتباط با اهداف و مکانیزم‌های کار و جنبش بره موم یا اجزای تشکیل‌دهنده آن کمک می‌کند. بطور خلاصه، دیدگاه‌ها مشخص می‌کنند که هنوز تحقیقات زیادی باید در این گویه صورت بگیرند.

ahoota.com

ژل رویال؛ خواص و میزان مصرف ژل رویال

امروزه تغذیه برای مردم از اهمیت گزیده تر تری نسبت به ماضی برخوردار است و به سمت تغذیه سالم و طبیعی قبل می رود و آنچه که امروز فرآورده غذایی فرآوری شده در صنایع غذایی نباشد به دلیل حفظ ارزش غذایی و خواص آن، در بین مصرف کنندگان از اهمیت بالایی برخوردار است. محصولات زنبور عسل هم به انگیزه ارزش غذایی بالا  و ویژگان بی اندازه ای که دارند پیروان زیادی در بین مصرف کنندگان محصولات طبیعی دارند. محصولات زنبور عسل را اکثر ملت به عنوان عسل می شناسند اما باید گفت که زنبور عسل جز تولید عسل محصولات دیگری هم چون ژل رویال، بره موم، گرده گل و … نیز فرآوری می کند.در این نوشتار به برسی ژله رویال یا شاه انگبین می پردازیم و به شما خواهیم گفت که این فرآورده اعجاب انگیز زنبورهای عسل چیست و چه خواصی دارد.

مقدمه

در طی چند سال اخیر، مفهوم تغذیه بطور قابل ملاحظه‌ای تغییر کرده است. در گذشته، تغذیه مناسب بصورت رژیم غذایی در نظر گرفته می‌شد که مواد مغذی کافی جهت مهار نیازهای بدن را تأمین می‌کرد. با پیشرفت‌های امروزین در صنایع غذایی، علاقه روزافزونی به محصولات طبیعی استفاده شده به عنوان خوراک جهت ارتقای سلامت و تفریق ابتلا به مرض بوجود آمده است. کشفیات جدید در پهنه فرآورده‌های زنبور عسل همواره در حال ظهور هستند. این مکمل‌های تغذیه‌ای، غیرویتامینی و غیرمعدنی از دوران باستان توسط انسان‌ها مصرف می‌شده است. محصولات ابتدای زنبورعسل، از آنگونه موم زنبور، سم زنبور و ژل رویال، از لحاظ شیمیایی توسط زنبورها سنتز می‌شوند. محصولات فرعی زنبورها مانند عسل، بره موم و گرده گل نیز از گیاهان توسط آمده و بوسیله زنبورها و به منظور استفاده‌های ویژه بدست آن‌ها، تغییر داده شده و حاضر می‌شوند. ترکیب شیمیایی محصولات زنبور عسل، به عامل‌های مختلفی از آنگونه نوع گیاهی کاربرد شده بدست زنبورها، فصل، نحوه جمع‌آوری، موقعیت جغرافیایی، عامل‌های محیطی، کار و جنبش گونه‌های زنبور در حین تولید ژل رویال و استخراج بره موم پیوستگی دارد.

ژل رویال، ماده تراوش شده از غده هیپوفارنژیال زنبور پرستار جوان و خوراک گزیده تر ملکه زنبورها است که از دوران باستان جهت مراقبت و سلامت انسان‌ها مورد بهره‌گیری پیمان می‌گرفته و هنوز هم در طب سنتی و فولکلور، بخصوص در آسیا و در میانی روش‌های زنبوردرمانی، از اهمیت بسیاری برخوردار است. فعالیت‌های ضدمیکروبی ژل رویال خام، رویالیسین، اسید ۱۰-هیدروکسی-۲-دسنوئیک، ژلئین، پروتئین‌های اصلی ژل رویال در مساوی باکتری‌ها بدست محققان گزارش شده است. تمام این محصولات کندوی زنبور فعالیت‌های ضدباکتریایی از خویش به نشان داده‌اند که به کاربرد خفته از آنان در حوزه‌های گوناگون به عنوان افزودنی‌های طبیعی انجامیده است. ژل رویال و مشتقات آن، بالاترین میزان فعالیت، بخصوص در مساوی باکتری‌های گرام مثبت، از خود به نمایش می‌گذارند.

ژل رویال چیست؟

ژل رویال بوسیله غدد هیپوفارنژیال و آرواره‌ای زنبورهای کارگر فرآوری می‌شود. اگرچه تمام لاروهای زنبور در ۳ روز نخست زندگی خود، بوسیله ژل رویال تغذیه می‌شوند، ولی تنها زنبور شهبانو به مدت طولانی‌تری بوسیله این غذای ویژه در همه دوره رشد خود تغذیه می‌شود.

ژل رویال نوعی ماده تراوش شده از غدد به رنگ سفید مایل به زرد، ترش مزه، با حالت ژلاتینی چسبناک و دارای بوی مشخصه‌ای فنولی است که بوسیله غدد بزاقی لنفاوی و هیپوفارنژیال زنبورهای پرستار جوان (زنبورهایی با سن ۵ لغایت ۱۴ روز) فرآوری می‌شود.

ژل رویال خوراکی اختصاصی تمام لاروهای زنبور از زمان از تخم درآمدن الی روز سوم حیات است؛ آن بخش لاروهایی که گزینش می‌شوند تا به زنبور شهبانو تبدیل شوند، لغایت روز پنجم زندگی لاروی خود (زمانیکه دریچه سلول آن‌ها بسته می‌شود) با ژل رویال تغذیه می‌شوند، سپس ژل رویال باقیمانده به عنوان غذایی اختصاصی برای تغذیه زنبور شهبانو در طول زندگی خویش استفاده می‌شود. بعلاوه، ژل رویال تأثیر چشمگیری نیز بر درازا زندگی دارد: یک زنبور کارگر در حدود ۴۵ روز عمر می‌کند، در حالیکه عمر زنبور ملکه لغایت ۵ سنه طول می‌کشد، که در طول این مدت توانا به تخمگذاری به اندازه میزان وزن خویش در روز است (حدود ۲۰۰۰ تا ۳۰۰۰ تخم در روز به مدت چندین سال).

خواص فیزیکی و ترکیبات کیمیایی ژل رویال

خواص فیزیکی ژل رویال که کاملا شناخته شده اند:

رنگ: زرد کمرنگ

بو: سریع و شدید که بوی فنول را بخاطر می آورد

طعم: ترش (PH آن تقریبا  به ۴ است)

شکل ظاهری: ژلاتینی و خمیرمانند

ژل رویال یک ترکیب پیچیده است که از آب (۵۰ تا ۶۰ درصد)، پروتئین (۱۸ درصد)، گونه ها کربوهیدرات (۱۵ درصد)، انواع چربی (۳ الی ۶ درصد)، مواد معدنی کم‌مقدار، ویتامین‌های محلول در آب، اسید آمینه‌های آزاد و بسیاری از ترکیبات کمتر شناخته شده برپایی می‌شود. پروتئین‌ها مهم‌ترین بخش ژل رویال را تشکیل می‌دهند. ژل رویال در بر گیرنده خانواده‌ای از پروتئین‌ها به اسم پروتئین‌های اصلی ژل رویال (MRJPها) است که در سبد تغذیه‌ای زنبور ملکه، نقش تغذیه‌ای اساسی بازی می‌کنند. اخیراً، محققین اظهار کرده‌اند که آپیسین را می‌توان جهت مقایسه کیفیت ژل رویال مورد کاربرد قرار داد. ژل رویال، به غیر از پروتئین‌ها، گرد از غنی‌ترین محصولات طبیعی از لحاظ دارا بودن اسید آمینه‌های آزاد است که دست کم دربرگیرنده ۸ اسید آمینه بنیادین هستند. تقسیم مهم دیگری از ژل رویال، بخش متشکل از چربی‌های آن است، که از ۸۰ الی ۸۵ درصد اسیدهای چرب تشکیل شده است. اسیدهای آلی ژل رویال معمولاً حائز ۸ الی ۱۲ اتم کربن هستند، که یا اسیدهای چرب هیدروکسیل یا اسیدهای دی‌کربوکسیل می‌باشند. از میانی این اسیدها، اسید اصلی موجود، اسید ۱۰-هیدروکسی-۲-دسنوئیک (۱۰-HDA) است که یک مونث پرکار منحصربفرد در تو ژل رویال می‌باشد. ۱۰-HDA از لحاظ شیمیایی برپا است، فلذا به عنوان معیاری بین‌المللی برای مقایسه کیفیت و تازگی ژل رویال مورد بهره‌گیری قرار می‌گیرد.

شرایط ذخیره‌سازی ژل رویال برای مصرف انسانی، نکته‌ای حیاتی جهت ممانعت از تغییر خواص آن است. ژل رویال به روشنایی و حرارت حساس می‌باشد و در تماس سر راست با هوا، تحت اکسیداسیون پیمان می‌گیرد.

خواص ضدباکتریایی ژل رویال

ژل رویال استقامت میکروبی قابل توجهی از خود پرتو می‌دهد، اگرچه در مساوی تکثیر میکروارگانیزم‌ها بسیار حساس است. در سال‌های اخیر، ترکیبات کیمیایی دربرگیرنده رویالیسین و ژلئین از ژل رویال استخراج شده‌اند که خواص ضدباکتریایی از خویش نشانه می‌دهند. هرچند سازوکار ریزبین آن‌ها ناشناخته باقی مانده است، نشان ضدباکتریایی اولیه آن شدنی است به دلیل کارواژه و انفعال پپتیدها با غشای سلول‌ها باشد. پپتیدهای ضدباکریایی، به انگیزه هستی رسوبات آرژینین، هیستیدین و لایسین، حائز بار مثبت هستند که امکان پیامد آن‌ها با فسفولیپیدهای آنیونی غشای سلول را فراهم ساخته و مایه تخریب آن می‌شود. رویالیسین یکتا از قوی‌ترین پپتیدهای ضدباکتری یافت شده در ژل رویال است. مشخص شده است که این مونث در غلظت‌های پایین، حائز ویژگی ضدباکتری نیرومند در مساوی باکتری‌های گرام مثبت است، اما بر باکتری‌های گرام منفی تأثیری ندارد. تاکنون، ۴ نوع ژلئین، یعنی ژلئین ۱ الی ۴ با استفاده از روش فاز معکوس، یعنی رنگ‌نگاری مایع با عملکرد بالا، معرفی شده‌اند. اختلافات بین ژلئین ۱ لغایت ۴ به یک پسماند در دنباله محدود می‌شود، و این اختلاف تأثیر قابل توجهی بر بازده ضدمیکروبی آن‌ها دارد. ژلئین ۱ لغایت ۳ هم در روبرو باکتری‌های گرام مثبت و هم گرام منفی، ویژگی ضدمیکروبی از خود نشانه می‌دهند، ولی ژلئین ۴ اینگونه نیست.

در سال ۲۰۰۲ در تایلند، محققان خواص ضدباکتریایی ژل رویال خام و عصاره‌های دارای چربی و بدون چربی آن را آزمایش کردند. آن‌ها وانگهی به هدف افزایش میزان نگهداری از ژل رویال، ترکیبات گوناگون موعد و دمای ذخیره‌سازی آن را نیز ارزیابی کردند. ژل رویال اخیر جمع‌آوری شده در دمای اطاق (۲۵ لغایت ۲۷ درجه سانتیگراد)، دمای یخچال (۲ لغایت ۴ درجه سانتیگراد) و یخ زدن عمیق (۱۸- درجه سانتیگراد) به مدت ۱۲ ساعت، ۲۴ ساعت و ۳ روز حفاظت شده و سپس در روبرو باکتری‌های مختلف آزمایش شد. نتایج اثر دادند که حفاظت ژل رویال در دمای انجماد، بر ویژگی ضدباکتریایی و ویژگی متوقف کنندگی رشد باکتری‌ها نشان نمی‌گذارد. در عوض، محققان نوعی کاهش فعالیت ضدباکتریایی در طی زمان نگهداری در تمام دماهای تست شده سایر را تماشا نمودند.

محقق دیگری در سال ۲۰۰۵، خواص ضدباکتریایی گوناگون ژل رویال خام، تقسیم غیر قابل انحلال در اتر و تقسیم قابل حل در اتر این ماده غذایی را در مقابل باکتری‌های مختلف آزمایش کرد. نتایج این آزمایش، نوعی نشان بازدارندگی روشن ژل رویال خام را اثر دادند. گونه استافیلوکوکوس اورئوس حساس‌ترین باکتری بوده و پس متعلق به باکتری‌های استرپتومایسس گریسئوس و اشریشیا کولی بالاترین حساسیت را به آن نشان دادند. بخش قابل حل در اتر مربوط به ژل رویال، عملکرد ضدباکتری اغلب از ژل رویال خام از خویش پرتو داد، در حالیکه بخش غیرقابل حل در اتر، حاوی رویالیسین، اثربخشی کمتری (حتی نسبت به ژل رویال خام) داشت.

در سال ۲۰۱۳، محققان خاصیت ضدباکتریایی ژل رویال مصری (دو مثال جمع‌آوری شده در دو دوره زمانی مختلف) و یک گونه ژل رویال چینی را مورد رسیدگی قرار دادند. آن‌ها گزارش کردند که باکتری‌های گرام مثبت، نسبت به تمام این سه مثال ژل رویال، حساس‌تر از باکتری‌های گرام منفی بودند. بعلاوه، کار و جنبش باکتری‌زدایی یا توقف رشد باکتری در ژل رویال، بستگی نزدیکی با منشأ جغرافیایی، گونه‌های گیاهی مرتبط و تنوع ژنتیکی کولونی‌ها داشت.

اثر اپیژنتیک ژل رویال

اگرچه هم ملکه و هم زنبورهای کارگر حائز ژنوتیپ یکسانی هستند، زنبورهای شهبانو دارای بدن‌های بزرگ‌تر، عمر طولانی‌تر و غدد جنسی رشدیافته‌تری در سنجش با زنبورهای کارگر می‌باشند. در سال ۲۰۱۱، یک مقاله بسیار سرشناس در نشریه نیچر (Nature) اثر عدل که رویالاکتین می‌تواند از طریق متیلاسیون تفکیکی DNA موجود در دریافت‌کننده عامل رشد اپیدرمی سرپرست کدگذاری منطقه ژنومی، مایه تفکیک لاروهای زنبور عسل به زنبورهای ملکه شود.

سایر خواص ژل رویال

ژل رویال می تواند باعث  طول عمر انسان را شود

باعث تقویت سیستم ایمنی تن می شود و بازتاب های حساسیتی را خنثی می کند

ژل رویال می تواند مایه محافظت مغز از بیماری آلزایمر شود؛ مصرف ژل رویال باعث درمان حافظه مکانی، یادگیری و عملکرد مغز شده و باعث پیشگیری از مرض آلزایمر می شود

ژله رویال میتواند عوارض یائسگی را کم کند و احساس سلامتی را در نسوان یائسه بهبود دهد

ژله رویال چین و چروک های پوستی ناشی از اشعه ماوراء بنفش B را تنظیم میکند. این تاثیرات ضد پیری روی پوست با تعیین محتوای کلاژن و ضخامت اپیدرمی بافت پوست اندازه گیری می شوند ژله رویال میتواند با افزایش تولید کلاژن، از پوست در برابر پیری محافظت کند.

میزان کلسیم و فسفات بافت استخوانی در کسانی که ژل رویال مصرف می کنند بیشتر است و می توانند مایه کاهش از بین رفتن استخوان ها بدلیل پوکی شوند.

مدت زیادی است که عسل بعنوان کمکی در شفا زخم ها شناخته می شود. تحقیقات اثر میدهد ژل رویال نیز هوده های قابل توجهی در شفا زخم دارد

نتایج تحقیقات منتشر شده در گاهنامه داروهای گیاهی پور سینا (Avicenna Journal of Phytomedicine) فواید ژله رویال روی پارامترهای اسپرم، درجه تستوسترون و مالون دی آلدئید در موش را ارزیابی کرده است. تعداد اسپرم، میزان تحرک، زنده بودن، تکامل و بی نقصی DNA آن ها در این آزمایش آنالیز شدند. نتایج اشاره بر این دارد که شفا بدست ژل رویال میتواند ناباروری جنس مذکر را درمان بخشد.

ژله رویال میتواند یک سری نشانگرهای دیابت نوع دو را در مردان و نسوان درمان بخشد، ژل رویال مایه تغییراتی در درجه گلوکز خون می شود که میتواند برای دیابت نوع ۲ سودمند باشد. یعنی ژله رویال میتواند بهبود طبیعی برای دیابت باشد.

ژل رویال می تواند گلبول های قرمز را افزایش دیتا و مایه تفریق کم خونی شود

ژل رویال می تواند سوخت و ساز چربی را افزایش دهد و مایه تفریق کلسترول شود

طریقه مصرف

۱- مصرف ژل رویال خالص

۲- مصرف ژل رویال درهم با عسل (۱ تا ۵ گرم ژل رویال در ۱۲۵ گرم عسل)

۳- مصرف ژل رویال آمیخته با عسل و گرده گل

۴- ژل رویال مخلوط در آب یا مواد دیگر

۵- ژل رویال در دیگر مکمل های غذایی

۷- استفاده از ژل رویال به عنوان یک عنصر محرک به انگیزه داشتن ویتامین B (اسید پانتوتنیک) در بسیاری از تولیدات بهداشتی

رایج ترین شکلی که می طاقت ژل رویال را نگریستن کرد، درهم عسل با این ماده است. بهترین شیوه حفاظت ژل رویال، مخلوط کردن آن با عسل به محض استحصال آن است که در اندازه های ۳ گرم ژل در ۱۲۵ گرم عسل بکار می رود.

اگر می توانید ژل رویال ناب-سره را آشکارا از زنبوردار تهیه کنید، هر روز بامداد به اندازه بد نخود فرنگی ریز متعلق به متمایز کرده و ذیل زبان بگذارید و این پیشه را به مدت ۳ هفته انجام دهید. اما پیشنهاد میکنیم که مراقب ژل رویال خالصی که توسط عسل تثبیت نشده و در مدت اختصار از بین می رود باشید. فقط یک زنبوردارواقعی می تواند ژل رویال خالص که به شکل مناسبی نگهداری شده باشد به شما بدهد.

مصرف زیر زبانی ژل رویال، امکان جذب تند عناصر فعاله آن را بدون دخالت شیره های معده که این شغل را فقط کند ساخته و مختل می کنند، فراهم می سازد. مصرف هر ظرف ۱۲۵ گرمی باید یک هفته و نیم طول بکشد. بنابراین، در هر دوره درمانی ضرورتا باید دو ظرف ۱۲۵ گرمی عسل مصرف شود. برای کودکان، از مقادیر اقلیت (۲ گرم یا حتی اگرم برای کودکان ناچیز سن در ۱۲۵ گرم عسل) کاربرد می شود.

میزان و مدت مصرف ژل رویال

الف: کودکان بیش از یک سنه ۲۰ لغایت ۳۰ میلی گرم قبل از صبحانه

ب: بزرگسالان ۵۰ تا ۱۰۰ میلی گرم در سه وعده پیش از غذا

ج: آمیخته با گرده و عسل معاش ۲ قاشق چای خوری قبل از صبحانه و ناهار

شکل رهنمود شده مصرف آن، به صورت دو دوره درمانی بیست و یک روزه، یکتا در پاییز و دیگری در بهار می باشد. در هر دوره شفا دو ظرف ۱۲۵ گرمی عسل، از هر ظرف را با ۶ گرم ژل رویال آمیخته نموده و هر روز صبح ناشتا یک قاشق مرباخوری از این مخلوط زیر زبان قرار داده تا با بزاق دهان درهم گردد. این شکل مصرف بهترین طریق ممکن است. مصرف هر ۱۲۵ گرم عسل و ژل رویال باید یک و نیم هفته طول بکشد. برای کودکان از مقادیر کمتری ۱ تا ۲ گرم ژل رویال در ۱۲۵ گرم عسل استفاده می شود. اگر امکان تعبیه ژل رویال ناب-سره باشد هر روز بامداد به اندازه یک نخود فرنگی ریز از آن جدا کرده و زیر زبان بگذارید و این کار را به مدت سه هفته پیوسته دهید.

موارد احتیاط مصرف ژل رویال

اگر سرطان سینه ی گیرنده استروژن مثبت دارید از مصرف ژله رویال خودداری کنید چون میتواند رشد سلول های سرطانی را افزایش دهد.

اگر از داروهای ضد لختگی خون یا هرگونه داروی دیگری مصرف میکنید، یا باردار هستید یا شیرده، حتما پیش از خوردن ژل رویال با دکتر خود گفتگو کنید.

حائز اهمیت است که بدانید از دلیل های موارد زیادی آنافیلاکسی، آسم و کولیت هموراژی، مصرف ژل رویال گزارش شده است. افرادی که حساسیت شدید به نیش زنبور عسل دارند هرگز نباید ژله رویال مصرف کنند.

نتیجه‌گیری

ژل رویال محصولی طبیعی است که به عنوان غذا مصرف می‌شود و می‌تواند سلامت را ارتقا بخشیده و میزان ابتلا به مرض را کاهش دهد. بر بنیاد شواهد تحقیقات جدید، محصولات زنبور دارای طیف وسیعی از عملکردهای دارویی و ارتقای سلامت در انسان‌ها هستند. عملکردهای اصلی پیوسته با ژل رویال، دربرگیرنده فعالیت‌های ضدباکتریایی، اپیژنتیک (پس‌زایی)، ضدسرطان و آنتی‌اکسیدانی می‌شود. برآیند اینکه ظهور شواهد تحقیقات تقریباً روزمره در رابطه با محصولات زنبور، علاقه روزافزون به محصولات طبیعی و پیشرفت‌های صنایع غذایی، انتظار می‌رود که استفاده از آن افزایش یابد.

همچنین کاربرد روزافزون از آنتی‌بیوتیک‌ها، منجر به انتخاب کلون‌های مقاومی شده، که برای بسیاری از آن‌ها، بهبود مناسبی ارائه نشده است. شفا باکتری‌های مقاوم در برابر چندین دارو، به پروا بیشتری به مولکول‌ها محصولات مورد بهره‌گیری نیاز دارد. به همین دلیل، محققان در سال‌های اخیر به دنبال کشف مواد ضدمیکروب، بخصوص مواد طبیعی مشابه عصاره‌های گیاهی، اسانس‌ها (روغن‌های عصاره‌ای) و پپتیدهای ضدمیکروبی جدا شده از بسیاری از حیوانات مختلف بوده‌اند. به علت این حقیقت که محصولات کندوی زنبور عسل همش به عنوان منبع مهمی از غذاهای کاربردی شناخته می‌شده‌اند، که نه تنها حائز کاربرد تغذیه‌ای، بلکه غذایی دارویی هستند که به علت وجود مولکول‌های بازداری کننده یا مقابله کننده در مساوی حالت‌های گوناگون مرض جهت درمان و ارتقای سلامت انسان بکار اسیر می‌شوند، پروا به اینگونه محصولات نیز افزایش یافته است.

بر اساس نتایج توسط آمده بدست پژوهش ها متعدد درباره خواص ضدباکتریایی ژل رویال، به نظر می‌رسد که این فرآورده کندوی زنبور عسل می‌تواند سوژه خفته تحقیقات آینده بدست دنیای علم باشد.

یافته‌های جدید درباره اجزای فعال آن، مکانیزم‌های عملکرد داخلی آن‌ها و امکان جداسازی و پالایش مواد خالص آن، نشان‌دهنده نقطه آغازی برای جاسازی محصولات جدید برای کاربردهای درمانی و دارویی به عنوان جایگزینی برای آنتی‌بیوتیک‌های رایج می‌باشد. پپتیدهای طبیعی، امثال پروتئین‌های اصلی ژل رویال، را چه بسا بتوان به عنوان جایگزین‌های خفته برای این هدف در نظر گرفت. استفاده از ژل رویال می‌تواند به تحقق به کارگیری محصولات غذادارویی با ارزش افزوده قابل ملاحظه منجر شود.

علیرغم اینکه مصرف این محصولات زنبور بدست انسان مایه مسمومیت نمی‌شود، چندی عوارض جانبی از آنگونه واکنش‌های آلرژیک در مورد این تقسیم از مواد غذایی تماشا شده است. بنابراین تحقیقات بالینی و واگیرشناسی اغلب در ارتباط با این محصولات، از لحاظ عوارض جانبی و کارواژه و انفعالات آن‌ها با سایر مکمل‌ها و داروها، امری ضروری است.

ahoota.com

درمان آلزایمر با عسل؛ آیا درمان آلزایمر با عسل امکان پذیر است؟

بسیاری از افرادی که به پیگیری درمانی طبیعی برای آلزایمر هستند،که ما در این نوشتار درمان آلزایمر با عسل را به آنها توصیه میکنیم. این کسان در ارتباط با اثرات عسل بر این بیماری متعجب می‌شوند. بسیاری از شاغلین پهنه طب جایگزین عنوان می‌کنند که عسل به بهبود بیماری‌ آلزایمر و پارکینسون کمک می‌کند. رهنمود عسل به عنوان یک محصول سالم و بدون عوارض جانبی بسیار پیشه راحتی است. در حقیقت، این مونث غذایی با داشتن مواد مغذی مفید، صرف عقیده از گونه بیماری، به انسان کمک می‌کند.

اما رویکردهای جدی دیگری نیز به امید کشف دقیق این مواد مفید، بهترین گونه عسل که به شفا بیماری‌ها کمک می‌کند، مقدار مصرف پسندیده جهت حصول نتیجه و بخصوص اینکه آیا عسل واقعاً می‌تواند بیماری‌ها را درمان کند یا فقط از ابتلا به آن‌ها پیشگیری می‌کند، وجود داشته‌اند.

تاکنون، دانش اظهار می‌کند که «هیچ ویتامین، مکمل رژیمی یا بهبود مکملی هستی ندارد که بتواند از علائم مرض آلزایمر جلوگیری، آن‌ها را معکوس یا درمان نماید. کارساز و امن بودن درمان‌های جایگزین مانند جینکو (کُهن‌دار)، فولات، اسیدهای چرب امگا۳، ویتامین B و ویتامین E یا C، در تحقیقات علمی بسیار دقیق پابرجا کردن نشده است.

متأسفانه انگیزه آغاز بیماری‌های کشنده تاکنون کشف نشده است. غالباً استرس در جایگاه نخست این انگیزه ها پیمان دارد. یک زندگی پر دغدغه، پرتنش و با سرعت بالا، انگیزه اصلی تمام بیماری‌ها است. ولی صرف عقیده از این انگیزه ها (استرس و گونه رژیم غذایی)، دانشمندان بدن انسان را برای کشف دلایل بیماری‌ها، عمیق‌تر بررسی کرده‌اند و مانند همش به نتیجه‌گیری‌های متفاوتی دست یافته‌اند که هیچ یک از آن‌ها در رفع دشوار تاثیر گذار نیستند.

این بیماری تا چه حد جدی است؟

انجمن آلزایمر در نزدیک سال ۲۰۱۳ عنوان کرد که:

– مرض آلزایمر، ششمین انگیزه اصلی اجل و میر در ایالات متحده است.

– تقریباً ۲/۵ میلیون آمریکایی در تمام گروه‌های سنی، دچار به مرض آلزایمر هستند و انتظار می‌رود که این رقم تا سال ۲۰۲۵ با افزایش ۴۰ درصدی به ۱/۷ میلیون و الی سال ۲۰۵۰ به ۸/۱۳ میلیون تن برسد.

– یک سوم افراد سالمند، به دلیل بیماری آلزایمر یا گونه دیگری از زوال عقلی جان خویش را از دست می‌دهند.

– در سال ۲۰۱۳، هزینه‌های مستقیم مراقبت از کسان مبتلا به مرض آلزایمر، روی هم نزدیک ۲۰۳ میلیارد دلار بوده است.

همانند دانشمندان آلوپاتیک، زنبوردرمانگرها نیز کمی پژوهش سپریدن داده‌اند. استفان باگدانوف در کتاب «علم فرآورده‌های زنبور» می‌گوید: انگاشت می‌شود که کار و جنبش ضد استیل‌کُلینستراز با پیشگیری از ابتلا به بیماری‌های انحلال عصبی همانند آلزایمر مرتبط باشد. عسل‌های برزیلی مختلف دارای فعالی ضد استیل‌کُلینستراز قابل توجه بودند که میزان این کار و جنبش به منبع گلی این عسل‌ها بستگی دارد.

ارتباط احتمالی بین آلزایمر و دیابت نوع ۲

بر اساس تحقیق محبوبی و همکارانش با عنوان «هومانین: بستگی احتمالی بین مرض آلزایمر و دیابت گونه ۲»، شواهد روزافزون، ارتباط وسط دیابت و مرض آلزایمر را تأیید می‌کنند.

این ارتباط، این نظر که آلزایمر اساساً یک مرض متابولیک با ویژگی‌های مولکولی و بیوشیمیایی همانند پایداری در برابر انسولین و ملیتوس در موارد ابتلا به دیابت است را تقویت می‌کند. اگرچه، چگونگی پیچیده است، بنا بر این حقیقت که آلزایمر ممکن است به همراه بیماری‌های سیستمی مقاوم در مساوی انسولین، مشابه دیابت، چاقی و مرض جگر چرب غیر الکلی یا بصورت یک بیماری مجزا بروز نماید.

ارتباط احتمالی بین دیابت و کمبود خواب

جی بلومر و همکارانش در تحقیقی با عنوان «سیگنال‌دهی معیوب انسولین و مکانیزم‌های از دست دادن حافظه» و لیم و همکارانش در پژوهش «پراکندگی خواب و ریسک بروز مرض آلزایمر و زوال شناختی در افراد مسن» عنوان کردند که مرض آلزایمر، با خواب منقطع، کیفیت بد خواب و آپنه (ایست تنفسی) حین خواب مرتبط است.

مطابق پژوهش هورتادو-آلوارادو و همکارانش یا عنوان «کاهش خواب به عنوان عاملی جهت القای دگرگونی ها التهابی سلولی و مولکولی»، مطالعات تجربی و بالینی بر روی انسان‌ها و حیوانات، اختلال قابل توجه سیستم ایمنی در زمان تفریق خواب را نشان می‌دهد. فسندن چنین نتیجه‌گیری می‌کند که «این ارتباط‌ها، می‌تواند نشان دهنده این نکته باشد که شفا الگوی خواب در کسان مسن، شدنی است پیدایش و ترقی تمام بیماری‌های پیوسته با سندروم متابولیک، از جمله مرض آلزایمر، را بطور قابل توجهی کاهش دهد».

استرس متابولیک مزمن، منشأ همه زیان‌ها

مطابق گفته‌های ران فسندن در کتاب «انقلاب جدید عسل»، ۳ عامل اصلی، رئیس بروز بیماری‌های گرسنگی مزمن مغز، کاهش خواب مزمن و استرس متابولیک مزمن هستند. این سه عامل عبارت اند از:

۱) گرسنگی مزمن مغز:  گرسنگی مکرر مغز که در طول شب و زمانی که اندوخته گلیکوژن کبد در موعد خواب تهی سازی می‌شود، رخ می‌دهد.

۲) تفریق مزمن خواب: یکتا از عوارض گرسنگی مغز که مایه آغاز ترشح آدرنالین و کورتیزول شده و به خواب منقطع و کوتاه منجر می‌شود.

۳) استرس متابولیک مزمن: وضعیتی که در سررسید تراوش مکرر و اضافی آدرنالین و کورتیزول رخ می‌دهد. این وضعیت، نوعی سازوکار محافظتی است که بوسیله مغز شروع می‌شود تا زمانی که اندوخته گلیکوژن جگر به واپسین،انجام می‌رسد، سوخت لازم برای مغز را تأمین نماید.

این ۳ با یکدیگر تداخل داشته و باعث ظهور یکدیگر به شیوه‌های مختلف در کسان می‌شوند، اما همگی عناصر علّت مشابهی دارند. البته تمام افراد چاق، به دیابت دچار نیستند، همانطور که نمی‌توان گفت که کسان ضعیف نمی‌توانند به دیابت مبتلا شوند. بوسیله این سه مشکل، برخی افراد گرفتار پوکی استخوان، افسردگی، اختلالات تیروئید یا آغاز زودهنگام بیماری آلزایمر یا پارکینسون یا سایر انواع بیماری‌های تحلیل عصبی می‌شوند. بعضی افراد به سرطان یا مرض عروق کرونری مبتلا می‌شوند. بسیاری از آن‌ها تنگنا خون دارند یا به انگیزه حملات قلبی یا مغزی، دچار فلج می‌شوند و بعضی دیگر فقط در خواب شبانه مشکل پیدا می‌کنند.

تمام این موارد به هر ارگانیزم و تمام سیستم‌های دخیل پیوستگی دارند. ولی به نحوی به نظر می‌رسد که تمام این رویدادها به این علت رخ می‌دهد که رهبر تمام اعضای بدن ما، یعنی مغز، دچار دشوار شده است، زیرا گرسنه است و عملکرد مناسبی ندارد.

نتیجه‌گیری فسندن این بود که استرس متابولیک مزمن بوسیله «گرسنگی مزمن مغز» آغاز می‌شود، که به انگیزه سطوح زیر گلیکوژن جگر در درازا شب رخ می‌دهد. بعد از گذشت چندین سال، این گرسنگی به استرس متابولیک مداوم منجر می‌شود. پیش درآمد این مشکل بصورت خواب ضعیف یا کیفیت بد خواب یا پرماسیدن گرسنگی نما می‌شود، سپس ممکن است به دیابت، چاقی، بیماری‌های تحلیل عصبی از جمله بیماری آلزایمر، پارکینسون و بیماری نورون‌های حرکتی مشابه بیماری لو گریک منجر شود.

مصرف مقدار کمی عسل قبل از خواب، به میزان حدوداً ۱ لغایت ۲ قاشق غذاخوری مطابق با وزن بدن، اندکی است که فسندن پیشنهاد می‌کند. او بوسیله توضیحات زیر، از نظر خود دفاع می‌کند:

* عسل سپریدن ریکاوری فیزیولوژیکی بدون نابسامانی در حین خواب را میسر می‌سازد.

* سطوح کورتیزول فرآوری شده به دلیل گرسنگی مغز را تفریق می‌دهد.

* کورتیزول بر هیپوکامپ، مرکز حافظه اختصار مدت و تقویت حافظه، تأثیر منفی دارد.

* تفریق یا حذف آفت خفته به هیپوکامپ به علت هستی سطوح بالای کورتیزول، می‌تواند تقویت و بازیابی حافظه را شفا ببخشد.

* این حقیقت که عسل قند خون را نیز تثبیت می‌کند و ریسک پایداری در مساوی انسولین و ابتلا به دیابت را تفریق می‌دهد، که عامل‌های سببی آلزایمر هستند، نشان می‌دهد که عسل می‌تواند نقش بسزایی در تفریق گسترش این بیماری ایفا کند.

ژل رویال نیز می‌تواند به بهبود مرض آلزایمر کمک کند

دانشمندان عنوان می‌کنند که «ممکن است که ژل رویال عامل امیدوارکننده‌ای برای فعالسازی سلول‌های اساسی عصبی در یک مغز بالغ باشد که چشمداشت می‌رود بصورت نورون‌ها یا سلول‌های گلیای جداسازی شوند. بررسی‌های اخیر، رابطه‌ای را میان نورون‌زایی در چین دندانه‌ای مغز هیپوکامپ و علائم افسردگی را مشخص نموده‌اند، که از بهره‌گیری موثر ژل رویال انتظار می‌رود که نورون‌زایی را فعال نمایند. کاهش اجل نورونی و افزایش نورون‌زایی در مرض آلزایمر و بیماری پارکینسون نیز شدنی است بوسیله ژل رویال تقویت شود، اگرچه سپریدن یک آزمایش حیوانی دقیق بایسته است».

زهر زنبور

پیشتر نشان دیتا شده که زهر زنبور دارای ویژگان مفید در مقابل آرتروز و بیماری‌های مختلف سیستم عصبی مشابه فلج چندگانه، پارکینسون، آلزایمر و التهاب‌های سیستم عصب مرکزی و پیرامونی است. اگرچه تحقیقات اغلب در این گویه ضروری است، در حال آماده نیز گزارشات و تحقیقاتی هستی دارند که این موضوع را تأیید می‌کنند. زهر زنبور، به انگیزه تأثیر بر سیستم عصب مرکزی و پیرامونی، برای بهبود دشواری ها مختلف قلبی نیز باره بهره‌گیری قرار می‌گیرد.

نتیجه‌گیری برای درمان بیماری آلزایمر با عسل

– مصرف روزانه عسل، به پیشگیری از تمام بیماری‌های تحلیل عصبی، مشابه آلزایمر یا پارکینسون کمک می‌کند. مصرف مقدار مشخصی عسل در شب و بلافاصله قبل از خواب، مغز ما را با گلیکوژن بایسته کبد تغذیه می‌کند و ما را از ابتلا به گرسنگی مزمن مغز، تفریق خواب مزمن و استرس متابولیک مزمن که مایه بروز بیماری‌های زیادی می‌شوند، در امان نگه می‌دارد.

– چندین گونه عسل هستی دارند که بیشتر از دیگر گونه ها دیگر باره مطالعه پیمان گرفته‌اند، مانند چند نوع عسل برزیلی، که دارای خاصیت ضد استیل‌کُلینستراز بوده و پس با پیشگیری از ابتلا به بیماری‌های تحلیل عصبی مرتبط هستند.

– طب سوزنی به اتفاق با زهر زنبور، در بهبود آلزایمر، پارکینسون یا ALS موثرتر هستند، اما این زمینه احتیاج به اتمام تحقیقات و آزمایش ها بالینی بیشتری دارد. تاکنون، نتایج این بخش از تحقیقات، امیدوارکننده بوده‌اند.

AHOOTA.COM

عسل کلزا؛ خواص عسل کلزا برای سلامت بدن

این گیاه به بخش کلم‌ها تعلق دارد و به اسم تخم کلزا نیز شناخته می‌شود و هم به خاطر شهد گل و هم به خاطر گرده گل، برای زنبورها بسیار جذاب است. عسل کلزا بدست آمده در اروپای شرقی و مرکزی، یگانه از مهم‌ترین منابع بهار و گرد از خالص‌ترین عسل‌های تک‌گل می‌باشد.در این نوشتار از خواص عسل کلزا برای شما خواهیم گفت.

 عسل کلزا

کلزا از اعضای ویس کلمیان (تیره خردل یا کلم) بوده و دارای گل‌های زردرنگ است.

نام رایج: کلزا

نام‌های دیگر: تخم کلزا یا کانولا (هرچند، این لغت به روغن کانولا اشاره دارد، که نوعی روغن خوراکی فرآوری شده از دانه‌های انواع گونه‌های گیاه کلزا می‌باشد).

نام گیاه‌شناسی: براسیکا ناپوس

محل کشت: اروپا، آمریکای شمالی

رنگ: سفید مایل به زرد، سفید. رنگ عسل آن پس از تبلور (شکرک زدن)، سفید یا استخوانی ویس است.

عطر: گلی-میوه‌ای بازپسین (میوه‌ای)، گرم، گیاهی

شدت عطر: متوسط

اسیدیته: ضعیف

شیرینی: کم. عسل‌های مشابه عسل اقاقیا، با مقدار فروکتوز بالا، شیرین‌تر از عسل‌های دارای گلوکز بالا هستند.

تلخی: ناموجود

مقدار فروکتوز: کم

غلظت گلوکز: بالا

مقدار مواد معدنی: کم

تبلور (شکرک زدن): عسل کلزا زیاد تند و بصورت یک ساختار بلوری ریز، متبلور می‌شود. در دماهای بالا (بیش از ۲۵ درجه سانتی گراد)، سرعت تبلور زیر می‌آید. درون فریزر، عسل برای مدت طولانی‌تری بصورت مایع باقی می‌ماند.

تبلور سریع عسل کلزا به دلیل مقدار بالای گلوکز آن است. بطور کلی، عسل‌های دارای بیشتر از ۲۸ درصد گلوکز، تند متبلور می‌شوند، در حالی که عسل‌های دارای گلوکز کمتر از ۲۸ درصد، عمدتاً بصورت مایع باقی می‌مانند. عسل‌های شهد گیاه با بیش از ۱۰ درصد ملزیتوز، زیاد کُندتر به عسل کریستالی تبدیل می‌شوند.

در نقطه مقابل، عسل‌هایی با درصد مقدار گلوکز کم هستی دارند که حتی اگر متبلور هم بشوند، این تبلور سررسید زیاد طولانی طول می‌کشد. مثل عسل توپلو و عسل شاه بلوط. نکته مثبت این حالت این است که این نوع عسل، به علت ساختار خمیری شکل خود، از روی نان یا قاشق سرازیر نمی‌شود.

مخمر، ریسک تخمیر: عسل کلزا (و در ضمن عسل گل آفتابگردان و عسل‌های بدست آمده از کشورهای گرمسیر) مقدار بالایی مخمر ثابت در مساوی نفوذ دارند و استقامت آن‌ها نسبت به سایر عسل‌ها با مقدار مخمر نرمال، پایین‌تر است.

یک عسل استوار خوب، باید حائز معیارهای ذیل باشد:

* ماکزیمم مقدار مخمر: ۵۰،۰۰۰ در هر ۱۰ گرم

* ماکزیمم مقدار گلیسرول: ۳۰۰ میلی گرم در هر کیلوگرم

* ماکزیمم مقدار اتانول: ۱۵۰ میلی گرم در هر کیلوگرم

تحقیق «بررسی توصیفی عسل‌های تکل‌گل اروپایی اصلی» بدست لیویا پرسانو اودو و همکارانش، توصیف دقیقی از مولفه‌های عسل کلزا را ارائه می‌دهد.

توان ضدباکتریایی و گونه فعالیت ضدباکتریایی

کم لغایت زیاد. هم حائز فعالیت پراکسیدی و هم تکاپو غیرپراکسیدی (در سنجش با همه سایر عسل‌ها، به عنوان عسلی حائز تکاپو متوسط درنظر گرفته می‌شود).

GI: ۶۴ (که در مقایسه با عسل اقاقیا (۳۲)، شاه بلوط، زیرفون و ابلق با GI بین ۴۹ الی ۵۵، و یک عسل شهد گیاه با بالاترین GI به مقدار ۸۹، که به دلیل مقدار بالای ملزیتوز آن است، می‌توان عسل کلزا را عسلی با GI متوسط در نظر گرفت).

در سنجش با عسل اقاقیا که دارای سطح پایینی از گلوکز و سطح بالای فروکتوز است، عسل کلزا دارای سطح بالای گلوکز، سطح پایین فروکتوز و GI بالاتری نسبت به عسل اقاقیا است. ولی مطالعات اظهار می‌کنند که پس از خوردن عسل کلزا، غلظت فروکتوز خون به اندازه موعد مصرف عسل اقاقیا، افزایش نمی‌یابد (یا با آن برابر بوده است). محققان می‌گویند که متابولیسم فروکتوز ممکن است بوسیله مواد ناشناخته موجود در عسل کلزا، کنترل شود.

اثرات محرک سیستم ایمنی

آپالبومین ۱، مونث اصلی ژل رویال در عسل با ویژگان محرک سیستم عصبی، با مقادیر متفاوت در عسل‌های تک‌گل موجود است. مقدار آپالبومین به ترتیب پایین افزایش می‌یابد: شاه بلوط>گل قاصدک>کلزا، زثرفون، اقاقیا. می‌توان گفت که عسل کلزا دارای اثر محرک کمی بر سیستم ایمنی بدن است.

خواص عسل کلزا

* مسکن، آرامبخش

* نشانه مثبت عسل بر بیماران دچار به هپاتیت A پس از مصرف خوراکی عسل شبدر و عسل کلزا نگریستن شد که مایه تفریق تکاپو آلانین آمینوترنسفراز (تا ۹ الی ۱۳ برابر) و فرآوری بیلیروبین الی ۱/۲ تا ۶/۲ برابر شده است.

* بهبود زخم معده: گرده گل کلزا برای بهبود زخم معده، با کامیابی در طب سنتی باره بهره‌گیری قرار گرفته است. عسل کلزا، از آنجایی که در بر گیرنده اسیدهای کمی است، باره قبول‌ترین و بهترین عسل برای معده می‌باشد. این عسل وانگهی بدست برخی بخش‌های کودکان در درمانگاه‌های دانشگاهی متعدد برای تغذیه نوزادان پیشنهاد شده است.

* ترکیبی از گرده گل بدست آمده از گل کلزا، تایفا، ذرت و گل آفتابگردان در پژوهش ها تجربی پرتو داده‌اند که گرده گل می‌تواند:

– میزان بردباری بدن در برابر کمبود حاد اکسیژن در بافت‌های تن را افزایش داده و تطبیق‌پذیری با ارتفاعات را ارتقا ببخشد (مصرف گرده گل می‌تواند علائم مربوط به بیماری حاد کوهستان را تفریق داده و اصلاح نماید).

– از دیگر ویژگان عسل کلزا این است که میزان بردباری تن در برابر کمبود حاد اکسیژن در بافت‌های تن را بطور قابل توجهی افزایش می‌دهد.

– مقدار انرژی بالا را افزایش داده و کار و جنبش آنزیم‌های مختلفی که برای متابولیسم انرژی بالا حائز اهمیت هستند را متعادل نماید.

– انتقال دهنده عصبی در ۴ تقسیم مغز را تنظیم نموده و فعالیت‌های عادی سیستم عصبی را حفظ می‌نماید.

– ترشح هورمون آدرنوکورتیکال را که به جذب اکسیژن کمک می‌کند، افزایش می‌دهد.

– مقدار SOD تو بافت‌ها (قلب و کبد) را افزایش داده و بدین ترتیب، از اکسیژن‌رسانی بیش از حتماً ممانعت کرده و در روبرو رادیکال‌های آزاد از اندام‌ها محافظت می‌کند.

– PO2 موجود در مغز و خون شریانی را افزایش می‌دهد.

– مصرف اکسیژن و غلظت اسید لاکتیک خون را کاهش می‌دهد.

– سیستم ایمنی حیوانات را تحت شرایط عادی افزایش می‌دهد.

در پاکستان، عسل براسیکا به عنوان ماده‌ای زیاد مفید برای سلامت کولون و روده‌ها درنظر گرفته شده و افراد دچار به دیابت نوع ۱ می‌توانند آن را به مقدار متعادل مصرف نمایند.

در آفریقای جنوبی، این عسل برای مبارزه با بیماری‌های کلیه و رویارویی را کلسترول شدیداً توصیه می‌شود.

-اگر می‌خواهید زخم معده بطور طبیعی بهبود کنید، عسل کلزا را آزمون کنید. این عسل برای رژیم غذایی شما در سررسید ابتلا زخم معده بسیار عالی خواهد بود

- مفید برای مرض کوهستان از ۵ روز پیش از رفتن به کوهستان، گرده گل مصرف کنید! این کار می‌تواند علائم مرض کوهستان را در شما کاهش دهد.

روغن تخم کلزا

تخم کلزا برای فرآوری غذای حیوانات، فرآوری روغن گیاه برای مصرف انسانی و بیودیزل، تربیت دیتا می‌شود. این گیاه  در اروپا بطور وسیعی برای فرآوری روغن خوراکی کشت می‌شود. این روغن به علت هستی کلروفیل در آن، حائز مزه‌ای ویژه و رنگ متمایل به سبز است. وزارت کشاورزی ایالات متحده عنوان می‌کند که در سنه ۲۰۰۰، تخم کلزا، پس از روغن سویا و روغن پالم، منبع اصلی روغن گیاهی بوده است.

کانولا

روغن طبیعی تخم کلزا حاوی ۵۰ درصد اسید اروسیک است. دانه‌های وحشی آن نیز در بر گیرنده سطوح بالایی از گلوکزینولات‌ها (کلوگزیندهای روغن خردل)، ترکیبات کیمیایی هستند که ارزش غذایی کیک فشرده کلزا برای تغذیه حیوانات را بطور چشمگیری تفریق می‌دهند.

کانولا در ریشه-بن-بیخ نوعی نشانه تجاری بود، ولی الان به اصطلاحی برای گونه ها روغن خوراکی کلزا در آمریکای شمالی تبدیل شده است. در آمریکای شمالی، اصطلاح «کانولا» که ترکیبی از کان (Can) برای کانادا و نخست (ola) به معنی «روغن دارای اسید کم» می‌باشد و از دهه ۱۹۸۰ برای دوری از تشابه زبانی «کلزا» (Rapeseed) و rape (نوعی رنجانیدن جنسی) باره بهره‌گیری پیمان می‌گیرد. این اصطلاح بطور مفصل جهت اشاره به تخم کلزا باره بهره‌گیری پیمان گرفته و الان نوعی اسم بازرگانی برای تخم کلزادارای اسید اروسیک ذیل و گلوکزینولات ذیل باره کاربرد قرار می‌گیرد.

روغن تخم کلزا یکتا از قدیمی‌ترین روغن‌های گیاهی است، اما به علت سطوح بالای اسید اروسیک که باعث گزند رسیدن به ماهیچه‌های قلب حیوانات می‌شود، و گلوکزینولات‌ها که ارزش غذایی غذای حیوانات را تفریق می‌دهد، در گذشته به مقدار اندک مصرف می‌شده است. روغن کلزا ممکن است تا ۵۴ درصد در بر گیرنده اسید اروسیک باشد.

روغن تخم کلزا ۰۰، روغن تخم کلزا با اسید اروسیک پایین، روغن LEAR، روغن تخم کلزا معادل کانولا، و روغن کانولا، روغن‌های کانولا با ارزش غذایی هستند که از گونه‌های زراعت تخم کلزا بدست می‌آیند و بدست سازمان خوراک و داروی ایالات متحده، عموماً به عنوان روغن‌های تندرست تعیین می‌شوند.

روغن کانولا، بوسیله قوانین دولتی، و به همراه آیین نامه گزیده تر برای تغذیه نوزادان، تا مقدار ۲ درصد وزنی اسید اروسیک در ایالات متحده و ۵ درصد وزنی در اتحادیه اروپا اندک می‌شوند. باور بر این است که این سطوح ذیل اسید اروسیک، به نوزادان نیز آسیب نمی‌رسانند.

ahoota.com

مصرف عسل در بارداری؛ از خواص تا مضرات مصرف عسل در بارداری

ممکن است شنیده باشید که عسل می تواند در هنگام بارداری زنان خطرناک باشد، اما به راستی کاملا بی خطر است؛ ما در این مقاله از آهوتا به شما می گوییم نه فقط مصرف عسل در بارداری با رعایت اصول ضرری ندارد بلکه شما را با خواص شگفت انگیز آن نیز آشنا می کنیم.

ممکن است شنیده باشید که عسل برای نوزادان پسندیده نیست .عسل می تواند حاوی باکتری باشد که می تواند در روده کودک برپایی و باعث بوتولیسم نوزاد شود، مرض کمیاب ولی بالقوه کشنده است. روده های نوزادان به اندازه کافی بالغ نیستند الی باکتری ها را از بین ببرند.با این حال، بزرگسالان در معرض خطر بوتولیسم عسل، حتی در دوران بارداری نیستند. بیشتر عسل هایی که در فروشگاه ها به فروش می رسند پاستوریزه می شوند البته با به کارگیری یک شیوه مانند با پاستوریزه شیر، هرچند که این پیشه برای مسائل ایمنی سپریدن نمی شود. عسل به مدت ۱۵ الی ۳۰ ثانیه به ۱۶۱ درجه فارنهایت حرارت دیتا می شود و سپس به سرعت سرد می شود. این شغل سلولهای مخمر را می کشد (البته اسپور بوتولیسم)، فلذا عسل فرایند کریستالیزه را بسیار کند سپریدن می دهد، به همین علت عسل به مدت طولانی تری مایع باقی می ماند.

مزایای اعجاب انگیز مصرف عسل در بارداری

عسل در دوران بارداری بی خطر است چنانچه پاستوریزه شده باشد. احد از انگیزه ها نگرانی در مورد عسل خام این است که می تواند مایه بوتولیسم شود. سیستم گوارش در بزرگسالان شامل باکتری هایی است که از زهر بوتولیسم جلوگیری می کند و دستور نمی دهد که به زوج منتقل شود.

علاوه بر خواص بی اندازه عسل برای کسان عادی، عسل در طی دوران بارداری نیز مزایای متعددی برای نسوان باردار دارد زیرا غنی از قندهایی مشابه فروکتوز و گلوکز، علاوه بر مواد مغذی می باشد.

تقویت سیستم ایمنی بدن

خواص آنتی باکتریال و آنتی اکسیدانی عسل مایه افزایش ایمنی تن می شود. وانگهی اسید معده ، زخم، سوختگی جزئی و سوزش راز دل را درمان می کند.

درمان بی خوابی

عسل به غلبه بر بی خوابی کمک می کند. نوشیدن درهم شیر با یک قاشق عسل پیش از خواب، به شما کمک می کند تا خواب آرامی داشته باشید

سرماخوردگی و سرفه را کاهش می دهد

خواص ضد ویروسی عسل مایه کنترل فعالیت ویروسی در بدن می شود که باعث جلوگیری از زکام می شود. عسل یک شفا کننده موثر سرفه است. با این حال، هیچ شواهد علمی برای استفاده از آن برای مبارزه با سرفه هستی ندارد

گلودرد

خواص ضد التهاب عسل مایه تحریک گلو می شود. اضافه کردن عسل به چای زنجبیل یا لیمو برای تسکین حلق درد پیشنهاد می شود.

درمان زخم ها

مطالعات پرتو دیتا است که مصرف منظم عسل مایه تفریق رشد باکتری های هلیکو باکترپیلوری که رئیس برپایی زخم ها است می شود.

بهبود سلامت پوست سر

طبیعت ضد باکتری عسل نه تنها حلق درد را بهبود می کند، بلکه به طور موثر در از میان بردن شوره راز و خارش پوستی موثر است. عسل را در آب گرم رقیق کنید و با توجه به شرایط مو، روی پوست سر بهره‌گیری کنید.

آلرژی را کاهش می دهد

مصرف منظم عسل، تن را در مساوی گرگرفتگی و آلرژی فصلی محافظت می کند.

خطرات مصرف عسل در بارداری

مصرف بیش از بی گمان عسل می تواند منجر به عوارض جانبی خاصی شود.

حساسیت به انسولین را افزایش می دهد

عسل مایه افزایش سطح قند خون می شود و مقاومت به انسولین را افزایش می دهد زیرا در دوران بارداری، مصرف بیش از ۲۵ گرم فروکتوز در روزخطرناک است.

باعث گرفتگی عضله میشود

عسل مایه گرفتگی عضلات شکم، اسهال، یبوست و نفخ می شود. مصرف بیش از کران عسل بدن شما را اسیدی می کند و بر دستگاه گوارش نشانه می گذارد و پس سرعت هضم شدن را کاهش می دهد

بر سلامت بهداشت دهان و دندان تاثیر می گذارد

سطوح بالای قند در عسل موجب حفره های دندانی و استهلاک دندان می شود.

افزایش وزن

کالری غنی موجود در عسل، باعث اضافه وزن می شود.

خوردن چه مقدارعسل در حین بارداری مجاز است؟

سه الی پنج قاشق غذاخوری (۱۸۰ لغایت ۲۰۰ کالری) عسل در روز بی خطراست زیرا یک قاشق غذاخوری حاوی نزدیک ۶۰ کالری است. کالری های قند ساده نباید بیش از ۱۰٪ کل کالری مورد دربایستن در دوران بارداری (که نزدیک ۱۸۰۰ تا ۲۴۰۰ کالری در روز است) باشد.

هشدارها زمان خوردن عسل

عسل را در آب داغ یا نوشیدنی ها اضافه نکنید زیرا آنزیم های تندرست آن را از بین می برند. شما می توانید آن را به آب ولرم اضافه کنید.

.عسل را در غذاهای غنی از ویتامین های C و D اضافه نکنید زیرا مواد معدنی موجود در عسل، مزایای ویتامین ها را خنثی می کنند.

از مخلوط کردن عسل با نخود فرنگی دوری کنید، زیرا می تواند فواید آن را را معکوس کند و باعث سوء هاضمه شود.

مصرف عسل و لیمو در بارداری

حاملگی با درد و دردسر به اتفاق است اما زمانی که در دوران بارداری مریض می شوید، می تواند حتی مشکل تر شود. هنگامی که شما باردار نیستید، هرعلامتی از سرماخوردگی یا آنفولانزا باعث می شود تا شما سراغ دارو بروید، ولی وقتی که آبستن هستید، باید جایگزین های مطمئن تری پیدا کنید. عسل و لیمو دوست داشتنی ترین طریق هستند.اما آیا میتوانید از عسل و لیمو در بارداری کاربرد کنید ؟ آیا طریق بی خطری است؟

لیستی از چیزهایی که در حین بارداری نمی توانید بخورید یا بنوشید وجود دارد، ولی خوشبختانه عسل و لیمو دراین لیست پیمان ندارند. عسل و لیمو، گرم یا سرد، در درازا بارداری برای نوشیدن کاملا پسندیده است.”یک فنجان چای گرم لیمو وعسل در واقع می تواند تسکین دهنده گلو درد باشد” و به خصوص برای کاهش سرفه نیز موثر است.

لیمو و عسل وقتی می تواند مسئله شود که شما سخت دستگاه گوارش داشته باشید. “اگر از سوزش سردل یا رفلاکس اسید مشقت می برید، اسیدیته و قند لیمو و عسل می تواند کمی تحریک کننده باشد.

حالا که می دانید عسل و لیمو در درازا بارداری بی خطرهستند، شدنی است بخواهید در ارتباط با وضعیت مصرف آن بدانید. ساده ترین راه، افزودن نصف لیمو (با پوست) و یک قاشق خوراک خوری عسل خام به یک لیوان آب جوش است. این مقاله اشاره کرد که ویتامین C در آب لیمو و ویژگان ضد باکتری و آرامش بخشی که درعسل وجود دارد با هم می توانند به کاهش علائم شما کمک کنند.

ahoota.com

گرده گل؛ شناخت، خواص و مضرات مصرف آن

هدف این نوشتار ارائه رسیدگی جامعی از تحقیقات بازپسین درباره خواص تغذیه‌ای گرده گل و فعالیت‌های زیستی نهفته آن برای سلامت انسان می‌باشد این مقاله، ایمنی غذایی، راهنمایی‌های بنیادی برای مصرف آن و وانگهی رسیدگی اجمالی چالش‌های مختلف و نتایج پدران آن‌ها را پوشش می‌دهد، که می‌تواند ترقی صنعتی و گسترش زمینه‌های کاربردی آن را تسهیل نماید.

گرده گل چیست؟

گرده گل دانه های خیلی کوچکی هستند که در انتهای پرچم گلها قرار می گیرند و از عوامل بارور شدن گیاهان به احصاییه می روند. گرده گل توسط زنبور عسل درست می شود و غذای زنبورهای جوان است و گرد از کامل ترین خوراکی های طبیعت محسوب می شود زیرا تقریبا  تمام مواد مغذی باره دربایستن انسان را دربرگیرنده می شود. درباره ویژگان گرده گل همین بس که این محصول زنبور عسل سرشار از پروتئین ها (حدود ۴۰ درصد پروتئین)، اسید آمینه های آزاد و ویتامین ها از آنگونه B-complex و اسید فولیک است.

جمع آوری گرده گل

زنبور عسل، گرده گل و مونث چسبناک اگلوتینات را برای پر کردن سبد گرده با استفاده از پاهای عقب خویش جمع‌آوری می‌کند تا گرده گل زنبور عسل بسازد. این پروسه دربرگیرنده مرطوب‌سازی گل‌ها بوسیله ترشحات دهانی زبان است و شکل‌گیری حبه گرده گل و چسبیدن آن به سبدهای گزیده تر را میسر می‌سازد.

زنبورداران از تله‌های گرده گل در ورودی کندوها، جهت جمع‌آوری گرده گل خام بهره‌گیری می‌کنند، که جمع‌آوری گرده زنبور برای کاربردهای تجاری احتمالی را آسان‌تر می‌کند. ترکیبات مغذی مختلف گرده گل، باعث برپایی ویژگان درمانی ارزشمند متفاوتی می‌شوند. گرده گل از زمان‌های قدیم، بطور مفصل به عنوان عامل خفته برای کاربردهای درمانی یا تغذیه‌ای شناخته می‌شود. تحقیقات اسبق پرتو می‌دهند که زنان دوران باستان که آن را در رژیم غذایی خویش گنجانده بودند، سالم، قشنگ و قوی باقی مانده‌اند.

لازم است بدانید که برای جمع آوری حدود یک قاشق چای خوری گرده گل، یک زنبور عسل به مدت یومیه هشت ساعت در درازا یک ماه پیشه دردسر می کشد. پودر گرده گل بیش از دو میلیون دانه گرده گل دارد و یک قاشق چای خوری آن حاوی بیش از دو میلیارد و نیمه دانه گرده گل است.

ترکیبات گرده گل

ترکیب کیمیایی گرده گل با توجه به عامل‌های مختلفی از دسته منشأ گیاهی، نوع زنبور جمع‌آوری کننده، و منشأ جغرافیایی آن، با یکدیگر تفاوت دارد. تحلیل گرده‌شناسی، بهترین روش برای معرفی منشأ گیاهی گرده زنبور است. اخیراً، طیف وسیعی از فرآورده‌های زنبور بصورت حبه‌ای، قرص، آبنبات چوبی، مایعات خوراکی و تونیک‌ها برای مصرف انسان فرآوری شده‌اند. شیوه‌ها و روش‌های درمان یافته جهت نمایه‌سازی جامع ترکیب گرده گل با منشأ گیاهی متفاوت، جهت فهم تنوع آن‌ها از لحاظ تفاوت مواد مغذی در منابع گیاهی گوناگون و در ضمن فعالیت‌های زیستی خفته که برای سلامت انسان مفید هستند، ضروری است. اخیراً، شیوه‌های ویژه همانند رنگ‌نگاری گازی (GC)، رنگ‌نگاری مایع (LC)، طیف‌سنجی جرمی رنگ‌نگاری گازی (GC-MS)، رنگ‌نگاری مایع به به اتفاق طیف‌سنجی جرمی (LC-MS) و طیف‌سنجی جرمی با وضوح بالا، جهت تحلیل ترکیبات آن به هدف تسهیل کنترل کیفیت، نمایه‌سازی مواد مغذی و در ضمن بررسی مکانیزم‌های سوخت و ساز و فعالیت زیستی مورد کاربرد پیمان گرفته‌اند.

مواد مغذی گرده گل

کربوهیدرات‌ها

کربوهیدرات‌ها گروه اصلی مواد تشکیل دهنده هستند و نزدیک ۴۰ الی ۸۵ درصد گرده گل خشک را تشکیل می‌دهند. فراوان‌ترین کربوهیدرات نسبت به دیگر کربوهیدرات‌های گرده گل، فروکتوز، و سپس گلوکز و ساکارز هستند.

اولیگوساکاریدها و پلی‌ساکاریدها نیز اجزای ساختن دهنده بسیار مهمی تو گرده گل هستند که به تنظیم عملکردهای بیولوژیک گوناگون کمک می‌کنند. بعلاوه، این مواد برپایی دهنده، به عنوان شاخص‌های مشخصه‌ای برای تشخیص منشأ گیاهی گرده گل هستند. اگرچه، به دلیل ماهیت آب‌گریزی بالا، وزن مولکولی بسیار و قطبیت بسیار مشابه آن‌ها در وسط قندها،  شناسایی آن‌ها هم از طریق طریق GC و هم شیوه رنگ‌نگاری مایع با عملکرد بالا (HPLC)، پیشه کاستی است.

پروتئین و آمینواسیدها

دومین ماده فراوان تشکیل دهنده گرده گل، پروتئین‌ها هستند که به به اتفاق ۲۰ آمینو اسید اساسی، نزدیک ۱۴ الی ۳۰ درصد آن خشک را ساختن می‌دهند. آمینواسیدهایی مشابه پرولین، اسید گلوتامیک، و اسید آسپارتیک، آمینو اسیدهای اصلی هستند، هرچند، ترکیبات و مقادیر آمینو اسیدها در میان نمونه‌های مختلف گرده گل توسط آمده از منشأهای گیاهی و جغرافیایی مختلف، با یکدیگر متفاوت هستند. سطوح بالای پروتئین‌ها و آمینواسیدها مایه می‌شوند تا گرده گل، غذا حیوانی بسیار عالی بوده و تغذیه انسان را ارتقا دهند.

چربی‌ها

مطالعات اسبق درباره مقدار همه چربی‌های گرده گل جمع‌آوری شده بوسیله زنبور عسل، مقدار ۱ تا ۱۰ درصد در گرده گل خشک را نشان عدل و روش‌های GC و GC-MS برای تجزیه و تحلیل اسیدهای چرب مورد کاربرد قرار گرفتند. تعداد کل ۲۰ اسید چرب در گرده گل یافت شد؛ بعلاوه، محققان رابطه بین توزیع اسیدهای چرب و منشأ گیاهی آن را اثبات کردند. اگرچه، به علت ساختارهای پیچیده چربی و ایزومرهای مختلف چربی، معرفی گروه‌های سایر چربی از دسته فسفولیپیدها و اسفینگولیپیدها با استفاده از طریق حاضر، پیشه دشواری است.

ویتامین‌ها

گرده گل سرشار از ویتامین، بخصوص ویتامین‌های گروه B است. ویتامین B3 با نیکوتینامید و نیاسین، جزء ساختن دهنده اصلی در میان ویتامین‌های گروه B است، که نشانه دهنده مکمل غذایی خوب در مقابل پلاگر می‌شود. بعلاوه، ویتامین A، به عنوان یک آنتی‌اکسیدان عالی، تقریباً به مقدار ۵/۱ میلی‌گرم در هر ۱۰۰ گرم گرده گل خشک وجود دارد. گرده گل وانگهی در بر گیرنده ویتامین E و مقادیر جزئی ویتامین C است. همچنین، دوگانگی مقدار ویتامین‌ها بین گونه‌های مختلف گرده گل، می‌تواند اثر دهنده تفاوت منشأهای گیاهی این گرده‌های گل باشد.

مواد معدنی

گرده گل در بر گیرنده ریزمغذی‌های غنی مانند پتاسیم (K)، سدیم (Na)، کلسیم (Ca)، منیزیم (Mg)، فسفر (P)، روی (Zn)، آهن (Fe)، مس (Cu)، و منگنز (Mn) است، و مکمل مناسبی برای کمبودهای تغذیه‌ای انسان می‌باشد. گرده گل از منشأهای گیاهی مختلف، با پروا به انواع و مقادیر مواد معدنی مختلف آن‌ها دسته‌بندی می‌شود. از این رو، مواد معدنی موجود در آن، شدنی است نه تنها به عنوان مکمل در رژیم غذایی کاربرد شوند، بلکه می‌توانند نشانگرهای مشخصه‌ای برای معرفی منشأهای گیاهی و بررسی کیفیت گرده گل باشند.

کاروتنوئیدها

کاروتنوئیدها گروه متنوعی از پلین‌هایی با رنگ‌های زرد الی قرمز هستند که مسئول رنگ بسیاری از محصولات کشاورزی گیاهی می‌باشند و نقش مهمی در سلامت انسان بازی می‌کنند. بتاکاروتن، به ویتامین A تبدیل می‌شود، که ریسک ابتلا به سرطان و بیماری‌های قلبی-عروقی را کاهش می‌دهد. محققان دریافتند که مقدار بتاکاروتن، در نمونه‌های گرده گل رومانیایی، نسبت به نمونه‌های برزیلی، بسیار پایین هستند. بر اساس این تحقیق، مقادیر کل کاروتن، به علت اختلافات آب و هوایی و منشأ گیاهی گرده گل، تفاوت گسترده‌ای دارند.

پلی‌فنول‌ها

پلی‌فنول‌ها متابولیت‌های فرعی هستند و معمولاً در مراقبت در مساوی تابش فرابنفش (UV) یا تازش عوامل بیماری‌زا دخالت دارند. آنزیم‌های گیاهی ویژه‌ای وجود دارند که به مسیرهای سنتز زیستی پلی‌فنولی کمک می‌کنند. برخی پلی‌فنول‌های موجود در آن، نقش مهمی در درازا رویش گرده گل ایفا کرده و رشد لوله‌های آن را تقویت می‌کنند و بر پای بست، منشأ گیاهی نیز با یکدیگر متفاوت هستند.

پلی‌فنول‌ها، با توجه به ساختارهای شیمیایی‌شان، به دو گروه فلاوونوئیدها (فلاوونوئیدهای گلیکوزیلاته شده و گلیکوزیلاته نشده) و اسیدهای فنولی تقسیم می‌شوند. ۱۴ اسید فنولی مختلف شامل اسید گالیک، اسید فرولیک، اسید کافئیک، اسید وانیلیک، اسید سیرینژیک، اسید بنزوئیک، اسید کلروژنیک، اسید پروتوکاتئویک، اسیک ترتسینامیک و اسید کوماریک هستی دارند. ۲۰ فلاوونوئید دربرگیرنده ۱۳ ۱۳ فلاوونوئید گلیکوزیلاته نشده همانند کوئرستین، ایزورامنتین، نارینژنین، هسپرتین، کامفرول، کاتچین، اپی‌کاتچین، لوتئولین و اپی‌ژنین، و ۷ فلاوونوئید گلیکوزیلاته، شناسایی شده و بصورت نمونه‌های متنوع گرده گل تعیین مقدار شده‌اند که از لحاظ منشأهای گیاهی و جغرافیایی با یکدیگر متفاوت هستند.

همچنین، حدود ۳۰ فلاوونوئید گلیکوزیلاته در نمونه‌های گرده گل جمع‌آوری شده بدست زنبورهای عسل معرفی شده‌اند، هرچند مقادیر آن‌ها تعیین نشده است.

خواص تغذیه‌ای

مصرف گرده گل به عنوان بهترین مکمل تغذیه‌ای پیشنهاد شده و اثرات مفیدی بر سلامت انسان از خویش اثر می‌دهد. این ماده، ارزش غذایی مناسبی دارد که با سوخت و ساز در سطح مولکولی همراه بوده و عملکردهای بیوشیمیایی مشخصی را تنظیم می‌کند. یک رژیم غذایی همراه با گرده گل سرشار از مواد مغذی، برای کودکان کم اشتها و بیماران دچار به سوءتغذیه زیاد جالب توجه است. مصرف منظم گرده گل، بهبوددهنده واکنش‌های شدید در حین شیمی‌درمانی و رادیودرمانی است. همچنین، گرده گل برای افراد تحت تکاپو روانی و جسمی شدید نیز مفید است. مطالعات نشانه دادند که یک رژیم غذایی با مکمل گرده گل، ماهیچه‌های تقویت نموده و وضعیت تن انسان را درمان می‌دهد.

اثرات بیولوژیک گرده گل بر سلامت انسان

گرده گل حاوی گونه ها متابولیت‌های اصلی و فرعی است که دارای ویژگان درمانی مانند خواص آنتی‌اکسیدانی، ضدباکتریایی، ضدالتهابی، ضدسرطانی و ضدحساسیت است و می‌توان عملکرد بدن را تنظیم نماید.

فعالیت آنتی‌اکسیدانی

گونه‌های اکسیژن واکنش‌پذیر (RO) که بطور عمده در سیستم‌های بیولوژیک یافت می‌شوند، در بازتاب به استرس، کهولت و ابتلا به سرطان دخالت دارند. رادیکال‌های آزاد اضافی، بسهولت مایه آسیب و مرگ سلولی شده و به ابتلا به بسیاری از بیماری‌ها مانند بیماری‌های قلبی-عروقی، عروق مغزی، پارکینسون و سرطان منجر می‌شوند. مطالعات درباره آنتی‌اکسیدان در بدن موجودات زنده، درباره عصاره‌های اتانولی و متانولی گرده گل، فعالیت‌های مهار پراکسیداسیون چربی و حذف رادیکال‌های آزاد را نشانه دادند. بنابراین، گرده گل با خاصیت آنتی‌اکسیدانی عالی خود، برای سلامت انسان اهمیت چشمگیری دارد.

فلاوونوئیدها، از راه زدودن زنجیره رادیکال‌های آزاد از اتم‌های هیدروژن گروه‌های هیدروکسیل فنولی، فرآیند اکسیداسیون را متوقف می‌کنند. بعلاوه، فلزات زهری را نیز می‌توان بوسیله پیوند یون‌های فلزی با فلاوونوئیدها، از تن دفع نمود. بنابراین، اثبات شده است که فلاوونوئیدها، جهان موثری در مقابل مواد مسموم کننده DNA و مواد سرطان‌زا هستند.

فعالیت ضدمیکروبی

تحقیقات اسبق درباره خواص ضدمیکروبی عصاره‌های اتانولی و متانولی گرده گل، اثرات ضدمیکروبی نیرومند آن بر گونه‌های باکتریایی مختلف را اثر داده‌اند. همچنین، این عصاره‌ها اثرات ضدقارچی بر گونه‌های متفاوت قارچ‌ها و مخمرهای میکروسکوپی را نیز از خویش پرتو داده‌ا‌ند.

بعلاوه، محققان دریافته‌اند که عملکردهای چربی‌دوستی گرده گل توسط آمده از سه گیاه مختلف، می‌توانند از رشد باکتری‌های گرام مثبت مختلف بازداری نمایند. خواص ضدمیکروبی و ضدقارچی گرده گل، به ترتیب، به پیشگیری و بهبود عفونت‌های باکتریایی و قارچی کمک می‌کنند.

فعالیت ضدالتهابی

تحقیقات اسبق پرتو می‌دهند که گرده گل، به انگیزه ترکیبات پلی‌فنولی فراوان خود، بخصوص عصاره‌های اتانولی گرده گل توسط آمده از گونه‌های گیاهی سرشار از پلی‌فنول‌ها، حاوی ویژگی ضدالتهابی است. در ضمن مشخص شده است که عصاره‌های اتانولی گرده گل گونه سیستوس، که در اسپانیا جمع‌آوری شده است، آماس پای عقب برآمده از کاراجینان در موش‌های آزمایشگاهی را متوقف کرده است. محققان دیگر پرتو دادند که عصاره‌های اتانولی گرده گل اتیوم پلانتاژنیوم، از طریق تفریق تولید NO و پروستوگلاندین‌ها در ماکروفاژهای موشی برآمده از لیپوپلی‌ساکارید، ویژگان ضدالتهابی از خود نشان داده‌اند.

خاصیت ضدسرطانی

تحقیقات پیشین، خواص ضدسرطانی گرده گل را نشان داده‌اند. با توجه به این تحقیقات، پلی‌ساکاریدهای جدا شده از گرده گل براسیکا ناپوس، رشد تومور بدخیم ۱۸۰ و B16 در موش‌های دچار به سرطان پوست را متوقف کرده‌اند، و در ضمن پلی‌ساکاریدهای توسط آمده از گرده گل رزا روگوسا، اثرات ضدتکثیری قابل توجهی در سلول‌های سرطان کولون را اثر دادند. محققان دیگری نیز دسته استروئیدی عصاره‌های کلروفرم گرده گل براسیکا کمپستریس را خالص‌سازی کردند که ویژگان ضدسرطانی در روبرو سرطان پروستات از خود به نمایش گذاشت. همچنین گزارش شده است که مصرف گرده گل، میزان افزایش سلول‌های بافتی پروستات را تفریق دیتا است.

فعالیت ضدحساسیت و واکنش ایمنی

درمان بوسیله عصاره‌های سرشار از ترکیبات فنولی گرده گل می‌توان از بروز حساسیت ممانعت کند. محققان دریافتند که عصاره‌های فنولی آن، از طریق تفریق سطوح ایمونوگلوبولین (IgE) و ایمونوگلوبولین (IgG1)  و وانگهی مهار انتقال لکوسیت در شستشوی ریوی-نایژه‌ای، از واکنش‌های آلرژیک برآمده از اوآلبومین در موش‌های آزمایشگاهی بازدارندگی می‌کند. محققان دیگری گزارش کرده‌اند که گرده گل توسط آمده از یونجه و شبدر قرمز، از طریق بازداری از فسفری شدن تیروسین پروتئین، تجمع سلول‌های قلیاخواه را کاهش می‌دهد. آن‌ها در ضمن نشان دادند که تقسیم محلول در چربی گرده گل، تکاپو ضدحساسیت از خود نشانه دیتا است. وانگهی مشخص شده است که عصاره‌های هیدرومتانولی آن اکیوم پلانتاژینیوم (حاوی فلاوونوئیدها، اسیدهای چرب و اسیدهای عالی)، انتشار بتا-هگزاسامینیداز در سلول‌های سرطان خون بازوفیلی در موش‌ها را مهار کرده است. این مطالعات، توان بالای گرده گل در ممانعت از حساسیت و تنظیم سیستم ایمنی بدن را پرتو می‌دهند. اگرچه، عصاره‌های آن و مکانیزم‌های پایه آن‌ها بین کار و جنبش ضدحساسیت و واکنش‌های ایمنی، باید اغلب باره رسیدگی قرار بگیرند.

اثرات محافظت از قلب

گرده زنبور دارای کار و جنبش کاهنده چربی خون از راه کاهش مقدار کلسترول، تری‌اسیل‌گلیسرول و چربی‌های کل در تن است، که برای شفا بیماری‌های قلبی-عروقی سودمند هستند. مصرف منظم گرده گل، بطور قابل ملاحظه‌ای از گردهمایی پلاکت‌ها و برپایی پلاک‌های مسدودکننده سرخرگ‌ها (تصلب شرایین) ممانعت می‌کند. محققان نشان دادند که این فعالیت‌های گرده گل، با سطوح اسیدهای چرب امگا ۳، مانند اسید آلفا-لینولنیک، پیوسته هستند که به عنوان پیش‌ساز پروستاگلاندین-۳ و نوعی مهارکننده تجمع پلاکت‌ها عمل می‌کند.

اثرات محافظت از کبد

مطالعات بر روی بدن موجودات زنده اثر دادند که گرده گل، عملکرد کبدی را ارتقا دیتا و مصرف گرده گل، از راه تفریق آنزیم‌های شاخص (مانند آلانین، ترنسامیناز، آسپارتات ترنسامیناز و فسفاتاز اسید) و بیلیروبین در خون، جگر را سم‌زدایی کرده است. در ضمن گزارش شده است که عصاره‌های متانولی گرده گل شیساندرا چیننسیس، اثرات محافظت از کبد از خود بجای گذاشته است. تکاپو محافظتی گرده گل از کبد، به انگیزه وجود پلی‌فنول‌ها (اسیدهای فنولی و فلاوونوئیدها) می‌باشد. بنابراین، مصرف گرده گل به عنوان عاملی برای مقابله با بیماری‌های حاد و مزمن جگر رهنمود شده است.

ایمنی

مطالعات کمی بر نگرانی‌های عمومی درباره ایمنی مصرف خوراکی گرده گل تمرکز داشته و به آن پرداخته‌اند. آیا گرده گل باعث واکنش‌های آلرژیک در انسان می‌شود؟ برای پاسخ به این پرسش، تحقیقات زیادی گرده گل را باره بررسی پیمان داده‌اند.

محققان دریافته‌اند که گرده گل حاوی برخی دانه‌های گرده باددوست است که واکنش‌های آلرژیک کمی در بیماران بدون نشان را پرتو داده‌اند. همچنین مشخص شده است که گرده گل‌های تیره کاسنیان، به عنوان محتمل‌ترین منبع برپایی حساسیت، بعد از مصرف خوراکی ممکن است باعث بروز واکنش‌های شدیدی شوند. پژوهش دیگری گزارش کرده است که برخی عامل‌های حساسیت‌زای گرده‌های هوابرد توسط آمده از گیاه غان، زیتون، سرو، علف‌ها و خزه‌های مختلف، باعث برپایی ریسک واکنش‌های آنافیلاکتیک می‌شوند.

بر اساس این تحقیقات، ترکیب عوامل حساسیت‌های هوابرد با گرده گل، عامل اصلی ریسک ابتلا به حساسیت می‌باشد. از این رو، تقویت روند مهار کیفیت برای ایمنی گرده گل، بسیار ضروری است.

محققان اثبات کردند که هیچ رابطه مستقیمی بین حساسیت به سم زنبور عسل و حساسیت به محصولات زنبور هستی ندارد، اگرچه بیماران حائز حساسیت نسبت به زهر زنبور عسل، ممکن است به بعضی سایر از محصولات زنبور نیز حساسیت داشته باشند. بنابراین، حساسیت نسبت به زهر زنبور عسل، علت نکوداشتن برای پرهیز از مصرف محصولات زنبور نیست اگرچه، تمام فرآورده‌های گرده گل حساسیت‌زا نیستند. حتی راه هایی وجود دارد که شفا حساسیت با گرده گل نیز شدنی است

بعلاوه، برخی گونه ها آلودگی‌ها، مانند فلزات وزین سمی، قارچ‌ها و سم قارچ در گرده زنبور شناسایی شده‌اند که باعث برپایی ریسک‌های جدی برای سلامت انسان می‌شوند. گرده گل جمع‌آوری شده از گیاهان، در معرض عوامل محیطی نظیر خاک، آب و رسوب‌گذاری آلودگی‌های انسانی در محل رشد گیاه پیمان می‌گیرد. مقادیر تجمع فلزات وزین سمی در گرده گل، عمدتاً به میزان آلودگی‌های محیطی ارتباط دارد. مطالعات پیشین، وجود فلزات وزین (نظیر آرسنیک (As)، سرب (Pb)، کادمیوم (Cd) و جیوه (Hg)) در گرده گل توسط آمده از نواحی گوناگون را گزارش کرده‌اند. به قصد مهار ایمنی گرده گل، محصولات زنبور باید شاخص حداکثر مقدار مانده (MRL) را حفظ نمایند. مقادیر پیشنهادی برای Pb و Cd در گرده گل، باید به ترتیب کمتر از ۵/۰ و ۰۳/۰ میلی‌گرم در هر کیلوگرم باشد. بعلاوه، خاصیت سرشار از مواد مغذی گرده گل، ممکن است باعث رشد انواع میکروارگانیزم‌ها شود، فرآیندهای مشخص از آنگونه جمع‌آوری، انتقال و ذخیره، عامل‌های معمول جهت مهار رشد قارچ در آن‌ها هستند. قرار دریافت در معرض نم بالا، رشد قارچ (کپک‌های تولید کننده سم قارچی، مانند اوکراتوکسین‌ها و آفلاتوکسین‌ها) در حین جمع‌آوری گرده گل در فصول شکوفه‌دهی را افزایش می‌دهد.

 مضرات مصرف گرده گل

گرده گل با توجه به ویژگان زیادی که دارد  نزدیک  عاری از هر نوع ضرر برای بدن است اما در مصرف آن موارد زیر باید رعایت شود

۱- افراد دچار به آسم و تنگی نفس این ماده را باید تحت نظر پزشک مصرف کنند و از مصرف خودسرانه خودداری کنند.

۲- در مواردی که کسان به این مونث حساسیت دارند باید از مصرف آن صرف نظر کنند.

۳- جهت تقویت بیشتر پایگاه داده گونه‌های گوناگون گرده گل، و در ضمن مهار بهتر کیفیت و ایمنی آن، شناسایی گونه‌ها، از آنگونه منشأهای گیاهی و جغرافیایی آن‌ها الزامی است.

۴- تحقیق در ارتباط با مسیرها و مکانیزم‌های متابولیک بسیاری از کارواژه و انفعالات بیولوژیکی، برای تعیین تکاپو زیستی گرده گل در تنظیم عملکردهای بدن و مقاومت در مساوی بیماری‌ها خاص، لازم است. در نهایت، تسریع تبدیل دیدگاه‌های علمی به آزمایش ها بالینی و افزایش تنوع محصولات گرده گل، نقش‌های مهمی در ارتقای پیشرفت‌های آتی گرده گل ایفا می‌کنند.

ahoota.com

زنبور عسل؛ آنچه که باید در مورد زنبور عسل بدانید

اگرچه زنبور عسل از معروف ترین زنبورهاست اما درصد کمی از گونه های زنبور را دربرگیرنده میشود. ما در این نوشتار زنبور عسل را بررسی می کنیم. و خاصیت های این موجود اعجاب انگیز را برای شما ذکر خواهیم کرد.

زنبور عسل با فرآوری و حفاظت عسل و ساخت لانه های بزرگ و جذاب، با به کارگیری موم تراوش شده بدست زنبورهای کارگر در یک کلنی ویژه شناخته میشوند.

ظاهر زنبور عسل

زنبورهای عسل اندازه ای نزدیک ۱۵میلی متر دارند و رنگ آنها معمولا قهوه ای صریح است. زنبورهای عسل معمولا موجودات بیضی شکل به رنگ طلایی زرد و نوارهای قهوه ای هستند. اگرچه رنگ بدن زنبورهای عسل بین گونه ها متفاوت است و برخی زنبورهای عسل بدن سیاه رنگی دارند ولی کل ی زنبورهای عسل حائز طیف های تیره به روشن هستند. این نوارهای طایفه و روشن بقای زنبور را هدف پیمان میدهند: برخلاف نوع های دیگر که اثناء تشخیص تقریبا  شدن شکارچیان نهان میشوند، آنهایی ک بدن رنگ صریح و توانایی نیش زدن دارند برای شکارچیان یا سارقان  عسل  بعنوان آگاهی عمل میکنند.

آناتومی زنبور عسل

تقسیم بندی تن زنبور عسل: قوزک پا، پا، آنتن، سه بخش گنجه سینه و شش سرنوشت قابل نگریستن از شکم. راز زنبور عسل از چشم ها، آنتن ها و سازه های تغذیه برپایی شده است. چشم ها عبارتند اند از چشم های مرکب، چشم های ساده :  چشم های مرکب به زنبورها کمک میکند الی رنگ، روشنایی و اطلاعات سر راست از تابش اشعه های UV  را درک کنند، درحالی که عملکرد چشم ساده که OCELLI  نیز نامیده میشود، در تعیین مقدار روشنایی محیط کمک میکند.

عملکرد آنتن ها تشخیص بوها و اندازه گیری سرعت پرواز است. ماندوبال فک زنبور عسل است که در خوردن گرده، برش و شکل دادن به موم، تغذیه ی لارو و ملکه، تمیز کردن کندو، مراقبت از پوست و مبارزه استفاده میشود.

قفسه  سینه  زنبور عسل دربرگیرنده بال ها، پاها و عضلاتی است که جنبش آنها را مهار میکند. بال های جلو که معمولا بزرگتر از بال های عقب هستند،برای پرواز و بعنوان یک سازوکار خنک کننده عمل میکنند، درحالی که بالهای عقب برای گرم و خنک کردن کندو کاربرد میشوند.

درنهایت ، شش  سرنوشت شکم دربرگیرنده  اندام های فرآوری مانند مونث در ملکه، اندام های فرآوری مانند نر، نیش حشرات در هر دو زنبور کارگر و شهبانو میشود.

غده های زنبور عسل

غدد دوفور

غدد بزاقی

غده شیری (هیپوفارنکس)

غدد فک پایین

غده ناسونف

غدد زهر

غدد موم

غده دوفور :  در تقدیر شکم زنبور کارگر است . غده ی دوفور با رنگ قرمز مشخص شده است.  غده ی دوفور(غده ای قلیایی) که فقط در ماده ها(ملکه و زنبورهای کارگر) وجود دارد ولی در زنبورهای نر نیست.

غدد بزاقی : که غده لوبیایی نیز نامیده می شود.

سیستم غده ی بزاقی دربرگیرنده دو جفت غده  خارجی : یکی در راز (غده ی بزاقی سر )و یکی در قفسه سینه است. غده  سر و غده  قفسه ی سینه در ظاهر پروتئین متفاوت هستند.

غده ی بزاقی سر: که در سر زنبور هستی دارد .ترشح این غده اثناء لارو بودن، صرف تنیدن تار به دور خود شده و پس از رشد و تبدیل به زنبورشدن، نقش غده ی آب دهن را بازی میکند.

غده ی شیری:  این غده شامل یک جفت غده

طولانی ست که در دو طرف سر قرار دارد . فعالیت غده ها بستگی به سن کارگران دارد. ترشح این غدد غنی از پروتئین است.ترشح این غده در زنبورهای کارگر، ژل رویال می باشد.

غدد فک پایین:  غددی که در ملکه ها بسیار بزرگ، در زنبورهای کارگر  نسبتاً بزرگ  و در زنبورهای نر کوچک هستند.

غدد زیر آرواره ای: که مخصوص زنبور ملکه است و وظیفه ی آن ترشح مواد عطری یا فرمان می باشد.

غده  بویایی:  غده ای  به رنگ قرمز در زنبورهای کارگر. این غده در این هنگام ها نما میشود :

زنبورهای کارگری که به هنگام هجوم بصورت خوشه ای شکل میگیرند .

کارگران جوانی که از پرواز بلند مدت مفتوح می گردند.

زنبورهای کشتزار رو در منابع غذایی.

بازگشت زنبورهای مزرعه رو زمانی که برای پیدا کردن مسیر لانه سخت دارند .

زنبورهای کارگر از خود بی خود شده  خارج از لانه .

زنبورهای کارگر که منتظر بازگشت ملکه از جفت گیری در پرواز، به لانه هستند .

زنبورهای کارگر اثناء ورود به لانه ی کلنی های بدون شهبانو .

زنبورهای کارگر در بعضی شرایط غیرطبیعی.

غدد زهر: دربرگیرنده غده زهر و کیسه زهر می باشد.

غدد موم : غدد موم زنبور عسل در تصویر به رنگ قرمز مشخص شده است . این غدد از سلول های اپیدرمی اصلاح شده تشکیل شده است . وقتی غدد پرکار هستند سلول ها ارشد می شوند. تراوش این غده بصورت مایع می باشد و برآیند اینکه مقادیری از موم را ساختن میدهد. موم بوسیله ی پاهای پشتی به آرواره ها جنبش دیتا می شود. یک کیلوگرم از موم  نیازمند مصرف ۴ تا ۸ کیلو عسل میباشد.

غده های موم تنها برای زنبورهای کارگری پرکار هستند که در ۵ تا ۶ روز اول زندگی شان با گرده تغذیه می شوند.

غده ی پایین آرواره ای : این غده ویژه زنبور ملکه است و وظیفه ی آن تراوش مواد عطری یا فرمون می باشد.

نژاد های معروف  زنبور عسل

۱- زنبور عسل سیاه Apis mellifera mellifera

اصالتا  نژاد این زنبور مربوط به اروپای جنوبی است اما فعلا در فرانسه و سوئیس و هلند و بلژیک و تا حدی هم در انگلستان وجود دارد. فقط مزیت آنها این است که با خوردن غذای زیاد میتوانند شرایط دشوار زمستان را بردباری کنند.

۲- زنبور عسل ایتالیایی یا زنبور عسل طلایی Apis mellifera Ligustica

زیستگاه اصلی این زنبور شبه جزیره ایتالیا است. این زنبور از عقیده اندام کمی حقیر تر از زنبور عسل سیاه می باشد و رنگ آن معمولا زرد مایل به قهوه ای ست که این رنگ انگیزه اصلی رنگ موهای بدن، به خصوص در نرهاست که به این علت آن را زنبور عسل طلایی نیز می نامند.

۳- زنبور عسل کارنیولان Apis mellifera carnica

این زنبورها در تقدیر جنوبی کوه های آلپ و شمال بالکان و دره دانوب، یعنی، کشورهای اتریش، مجارستان، آلمان، رومانی و بلغارستان پراکنده می باشند. این نژاد از عقیده ظاهری همانند به زنبوران نژاد ایتالیایی می باشند. رنگ بدنشان خاکستری مایل به قهوه ای است و موهای کوتاه و پر پشتی دارند. از مهم ترین ویژگی های این گونه زنبور عسل ، آرام بودن آن می باشد که شاید بتوان گفت آرام ترین گونه در بین تمام زنبور ها می باشد.

۴- زنبور عسل قفقازی Apis mellifera caucasica

وطن اصلی این زنبور عسل به کوه های قفقاز بر میگردد و دارای رنگ بدن خاکستری صریح می باشد. خاصیت این زنبورها آرام بودن آنهاست  و کم و بیش کمتر از دیگر کالاها نیش می زنند. این زنبورها به بیماری “نوزما” حساس هستند و به همین علت از زمستان گذرانی برخوردار نیستند حتی با اینکه مصرف غذای آن ها در این فصل زیاد است.

۵- زنبور عسل ایرانی Apis mellifera meda persica

وطن اصلی این نژاد زنبور، ایران می باشد. از لحاظ شکل ظاهری، سه حلقه ابتدایی شکم این زنبور سیاه رنگ و باقی حلقه ها زرد متمایل به قهوه ای ست. این گونه نژاد به زنبور نیش زن معروف است. این در حالی است که غریزه نیش زنی در این زنبور، معمولی می باشد.

زنبور عسل ایرانی از نظر مصرف غذایی بسیار قانع تر از نژاد های دیگر می باشد و مصرف غذای آن در زمستان زیاد مختصر است. این  زنبور در مناطق سردسیر، سرمای زمستان را به نکوداشتن بردباری می کند. این زنبور از عقیده رشد جمعیت، در بهار خوب است و تا خرداد ماه به بیشترین شمار خود می رسد. رغبت نژاد ایرانی به غارتگری و فرآوری مانند زیاد، از ویژگی های نامطلوب این نژاد است.

زنبورعسل در قرآن کریم

در قرآن نکته عجیبی در ارتباط با شماره ۱۶ هستی دارد. ما نگریستن می کنیم که زنبورعسل بطور ویژه ای در قرآن بیشتر از موجودات دیگر ذکرشده است.در قرآن موجودات زیادی هستی دارند اما هیچ کدام از آنها نقش خاصی را مثل زنبورعسل ایفا نمی کنند. زنبور عسل فقط موجودی است که در دو نشانی از قرآن ، بطور ادامه ذکر شده است.

شماره این سوره ۱۶ و ( نحل ) نامیده شده است .عدد این سوره با عدد کروموزوم های زنبور نر برابر است.

بنابراین عدد سوره تعداد کروموزوم ها را پرتو می دهد. در این سوره آیات ۶۸ و ۶۹ به نام زنبور عسل اشاره دارد. آیه ۶۸ حائز ۱۳ واژه است. اگر ما کلمات را از ابتدا الی کلمه ی زنبور عسل در این چمراس حساب نماییم متوجه میشویم که ۸۸۴ حرف دارد.

بیایید ببینیم آیا این عدد معنای خاصی دارد یا خیر. این عدد مساوی با شمار آیه است که بدست تعداد واژگان در آن آیات ضرب شده است. (۸۸۴=۱۳*۶۸) آیا این جستار میتواند تصادفی باشد؟ موضوعات مختلفی وجود دارد که در آن، قرآن معجزه های ریاضی خود را نشان می دهد.

چگونگی فرآوری عسل 

عسل حاصل تغذیه زنبور از گل هاست. آنها عصاره قندی را که شهد  نام دارد را بوسیله زبانشان می مکند. آنها شهد را در معده عسلی خویش ذخیره میکنند که از معده غذایی آنها متفاوت است.

هنگامی که بارگیری آنها کامل می شود به کندو بازمی گردند. آنجا، شهد را از راه دهانشان به زنبورهای کارگر منتقل میکنند و زنبورهای کارگر آن را به مدت نصف ساعت می جوند. شهد از یک زنبور به زنبور سایر منتقل میشود تا وقتی که به تدریج تبدیل به عسل شود . سپس زنبورها آن را در سلول های لانه زنبوری که همانند مکعب های کوچک ساخته شده با موم است اندوخته میکنند. عسل هنوز کمی نمور است پس آنها با بال های خود آن را خنک میکنند تا خشک و چسبناک شود. زمانی که آماده شد سلول ها را با موم استوار میکنند الی تمیز بمانند.

حداقل ۸ زنبورعسل در کل زندگی خویش فقط یک قاشق چای خوری عسل فرآوری میکنند. خوشبختانه زنبورها معمولا اغلب از نیازشان عسل فرآوری میکنند، فلذا ما نیز میتوانیم کاربرد کنیم.

محصولات زنبورعسل

دو نوع محصولی که بدست زنبور فرآوری میشود شامل : بیرون کندو و درون کندو

محصولات بیرون کندو شامل : عسل، عسلک، بره موم، گرده گل

محصولات درون کندو شامل : موم، سم زنبور عسل، ژل رویال

عسلک

زنبورها شیره روی برگ درختان را می مکند و همان مراحل تولید عسل را روی آن سپریدن میدهند.

بره موم

این محصول از ترکیب صمغ درختانی چون نارون، شاه بلوط و… که به پای زنبور می چسبد بوجود می آید و دارای خاصیت ضد میکروبی  است . خاصیت آن خمیری و چسبناک است که بوی مطبوعی دارد و رنگ آن از سبز تا قهوه ای طایفه متغیر است.

گرده گل

اندام نر گیاهان هستند که برای لقاح باید بر روی گل های مونث منتقل شوند که قسمتی از انتقال توسط زنبورها اتمام میگیرد.

موم

ماده ای زرد رنگ و نرم که معمولا زنبور عسل آن را تولید میکند. موم مونث ای تغییر ناپذیر در برابر رطوبت است، درصورتی که در مساوی حرارت و خفقان مکانیکی مقاومتی ندارد.

زهر زنبور عسل

طبق عقیده مجلس آپی تراپی آمریکا، (زنبور درمانی) کاربرد ی دارویی از محصولات ساخته شده بوسیله زنبورها، مثل عسل، گرده و سم می باشد.

مواردی که از زهر برای درمان آنها استفاده میشود :

ضد التهاب: مواد موجود در زهر زنبور عسل مثل (ملتین ، آدولاپین و آپامین) دارای ویژگان ضدالتهابی هستند.

آرتروز: شفا آرتروز با زهر زنبور عسل بر پایه اظهارات محققان که سم زنبورعسل در طب سوزنی، نشانه مثبتی بر روی مفاصل دردناک و متورم دارد، میتواند امکان پذیر باشد.

مسکن درد: سم زنبورعسل دارای ویژگان رفع کننده ی درد شدید است.

زهر زنبور عسل به مولتیپل اسکروزیس، سوختگی، تاندونیت، عفونت درمان بخشیده است.

برخی حتی ادعا میکنند که زهر زنبورعسل به شفا آکنه، پسوزیاریس و زخم های برآمده از سرطان پوست نیز کمک کرده است.

ژل رویال

به این ژل در فارسی شاه انگبین می گویند. این ژل مونث ای است که از غدد مغزی زنبوران کارگر ترشح می شود و به تغذیه ی زنبورهای نوزاد کمک میکند.

رفتار زنبورهای عسل

زنبورهای عسل موجودات اجتماعی هستند و در کلنی ها حیات میکنند. با این حال آنها رفتارهای خشونت آمیزی را تو کلنی ها پرتو میدهند. زنبورهای نر در هوای سرد از لانه های خویش خارج می شوند و ملکه گاهی اوقات شهبانو های دیگر را بخاطر سلطه گری از بین میبرد.

اگرچه زنبورهای عسل نقش مهمی را در گرده افشانی و محیط زیست ایفا می کنند، باید اقداماتی صورت گیرد تا اطمینان حاصل شود که کندوها در تقرب منزل شما وجود نداشته باشند بعلت اینکه امکان نیش زدن هستی دارد.

کلنی و مسئولیت های هر زنبور

زنبور عسل مانند بعضی گونه های سایر زنبورها اجتماعی ست و درکلنی های با جمعیت چند هزار تن زندگی میکند.

سه گونه زنبور عسل در کلنی  زندگی میکنند :ملکه، زنبورهای مذکر و کارگران نابارور ماده

در هر کلنی ،تنها  یک شهبانو هستی دارد. زنبورهای ملکه با زنبورهای نر زوج گیری میکنند، کلنی های جدید را راه اندازی و تخم گذاری میکنند. زنبورملکه تخم ها را در سلولهای لانه پیمان میدهد زمانی از تخم بیرون می آیند که لارو شده اند. هرکلنی شامل یک ملکه است که قادر به فرآوری ۲۰۰۰ عدد تخم در روز است.

کارگران بالغ از لارو های داخل سلول ها پرستاری میکنند و تغذیه ی آنها را به مدت کم و بیش سه هفته با گرده و عسل تأمین میکنند و درآن زمان بالغ میشوند. زنبورهای بالغ با دقت خودشان را از سلول های مهروموم شده خارج می کنند. زنبورهای عسل نر تقسیم کمتری از یک کلنی هستند و فقط یک منظور را در برگزیدن دارند: زوج گیری با زنبور شهبانو ی بکر. البته پس از زوج گیری، زنبورهای نر می میرند.

گرچه کارگران نابارور تخم خویش را تولید نمی کنند و کلنی های جدیدی برپایی نمی کنند اما آنها وظایف مهمی را اتمام میدهند. زنبورهای کارگر جوان از ترشح مایع غدد شکمی خود به لاروها می دهند. بعنوان کارگران بالغ، آنها مسئول حمل و نگهداری مواد غذایی جمع آوری شده بدست زنبورهای مزرعه رو هستند.

گستره توزیع زنبورهای عسل

گونه های زنبور عسل که در سراسرجهان یافت شده اند و درموقعیت های مختلف دیده میشوند، دربرگیرنده اروپا و ایالات متحده آمریکا میشوند.آنها در تابستان و اواخر بهار اغلب قابل مشاهده هستند، درست زمانی که ملکه های جدید با هزاران زنبور کارگر برای ساخت لانه های جدید کلنی های کهن شان را ترک میکنند ، در این زمان، گروه های ابهت از زنبور ها را میتوان درکنار یکدیگر پیدا کرد تا محیط‌ جدیدی برای لانه برگزیدن کنند.

ازدحام شدیدی کم و بیش ۲۴ ساعت برای استقرار لانه جدید پایدار میشود. در حالی که اغلب این ازدحام ها بی ضرر هستند ،گونه های خاصی از زنبورها سخت مهاجم هستند و شدنی است ناخواسته حمله کنند.

از آنجا که زنبورهای عسل در سراسر عالم یافت میشوند، طبیعت و رفتار آنها متفاوت است. در حالی که زنبورهای عسل ایتالیایی فرمانبردار هستند ، زنبورهای عسل آلمانی و آفریقایی رفتارهای به سختی تدافعی دارند.

با این وجود ،همه ی زنبورهای عسل زمانی که تحریک میشوند حالت تدافعی میگیرند و میتوانند انسان ها یا حیوانات  را از خویش دور کنند.

گرده افشانی

میلیون ها سال است که زنبورهای عسل گرده افشان های عمده گل ها بوده اند پس گیاهان برای فرآوری گل ها به زنبورها متکی هستند. منظور گیاه تولید مثل است. زنبورها ناخواسته به انتقال گرده ، سلول های اسپرم مذکر گیاهی، از یک گل به گل سایر کمک میکنند. بدون گرده افشانی، بسیاری از گیاهان توانا به فرآوری مشابه نیستند و درنتیجه از بین میروند. منفعت انسان از این رابطه فرآورده و فرآورده ی عسل است.

بسیاری از محصولاتی که ملت استفاده می کنند حاصل گرده افشانی زنبورهای عسل هستند. بسیاری از تولیدکنندگان، کلنی های زنبورعسل را به این انگیزه حفظ میکنند. چون بدون گرده افشانی، گیاهان ، سبزی و میوه  تولید نخواهند کرد. علاوه برگرده افشانی،زنبورهای عسل در ساحل گرده، عصاره گل ها را هم میگیرد. شهد به لانه منتقل شده و طی یک پروسه به عسل تبدیل میشود.

رقص زنبورهای عسل

دو نظریه عمده در مورد چگونگی ارتباط زنبور عسل کشتزار رو با زنبور های کارگر دیگر در باره یک منبع غذایی جدید وجود دارد : رقص زنبور عسل و بویایی .

ارتباط برقرارکردن زنبورها در زبان پایکوبی ، با ترکیب پایکوبی و بویایی می باشد، درحالی که نظریه بویایی ادعا میکند که زنبور عسل صرفا بر بوی گل متکی می باشد.

رقص زنبور عسل نقش مهمی در زنده پایدار گذاشتن گونه ها ایفا میکند. سالهاست که پایکوبی زنبور بخشی از کلنی ها و احد از مهمترین روش ها برای یافتن غذا بوده است.رقص زنبور عسل عازم برای ارتباط زنبورها با یکدیگر است. زنبورعسلی که یک منبع غذایی جدید را کشف میکند با پایکوبی زنبور موقعیتش را به بقیه زنبورها آگاهی میدهد.زمانی که زنبورکارگر از یک منبع غذایی فراوان بازمیگردد بصورت دایره وار داخل لانه می رقصد.

دو نوع اصلی از پایکوبی های زنبورعسل وجود دارد :

رقص چرخشی و رقص جنباندن

رقص چرخشی : با توجه به عنوان اسم، جنبش در دایره است. این جنبش برای پرتو دادن منبع غذایی کمتر از ۵۰ متر از لانه بهره‌گیری میشود.

رقص جنباندن ، الگوی هشت ضلعی است که زنبور شکمش را میجنباند  و برای موقعیت خوراک در مسافت بیشتر از ۱۵۰ متر کاربرد میشود. فاصله ی دقیق میتواند با طول مدت پایکوبی رابطه ی مستقیم استوار کند.

رقص طولانی نشانه دهنده ی فاصله طولانی ست. زنبور کارگر در ضمن میتواند رقص خویش را با جنباندن بدنش در راستا موقعیت عمودی خورشید نشانه دهد. درجه ها به راست یا چپ عمودی نشانه دهنده ی راستا غذاست. برای مثال، اگر  زنبورعسل ۳۰ درجه به عمود بچرخد، غذا در زاویه ی ۳۰ درجه از لانه عمود به خورشید پیدا شده است.

این زبان بدست انسان نیز قابل درک است و بطور اثربخشی محققان را با اندازه گیری میزان و کیفیت گرده و شهد به لانه میرساند.گرچه خاصیت های خاصی از این زبان رقص، شامل حقیقتی ست که زنبورهای عسل الگوهای رقص را در گنگی درک میکنند حتی وقتی قابل فهم نیستند.

ahoota.com

انواع عسل ؛ ۳۷ نوع عسل و خواص شگفت انگیز آنها

همان طور که گل ها از لحاظ اندازه، رنگ، شکل و بو با هم تفاوت دارند، شهد آن ها نیز متنوع است. در واقع رنگ و مزه انواع عسل دامنه ای به گستره عطر و بوی گلها دارد. عسل با داشتن این خاصیت بی همانند طبیعی، از عقیده غذایی و لغایت حدودی دارویی از دیگر غذاها متمایز است. زنبورداران به این جستار واقف اند و کوشش می کنند لغایت عسل را در جذاب ترین شکل شدنی به مشتریان عرضه کنند؛ به همین خاطر ما در این مقاله گونه ها عسل ها و ویژگان گونه ها عسل ها  را برای شما ذکر می کنیم.

طبیعت در عسل گران بها ترین هدیه ها را برا ما اجتماع نموده است این سرمایه بزرگ برای وجود انسان هنوز هم زیاد مختصر شناخته شده یا به شایستگی ارزش یابی نشده است

ترکیبات کیمیایی عسل وابستگی مستقیم با گونه پوشش گیاهی شرایط اقلیمی و نوع زنبور عسل دارد. عسل ها را از نگرش های مختلفی بر اثر خواص یا وضع به خصوصشان به شرح پایین بخش بندی می کنند:

طبقه بندی انواع عسل ها

متناسب با منبع شهد گل

الف) عسل تک گل

زنبورداران عسل شهد را از روی یک گل خاص جمع آوری می نمایند مانند:عسل شبدر، عسل اقاقیا، عسل آفتابگردان، عسل تگ گل خالص با دشوار زیادی به دست می آید

ب) عسل چند گل

شهد از روی چندین گل جمع آوری می گردد مانند: عسل کوهستان، عسل میوه همانند مرکبات و گونه ها درختان مثمر و غیر مثمر

متناسب با فصل تولید

الف) عسل بهاره

مانند عسل مرکبات و عسل اقاقیا و درختان میوه که زنبور دارران در اوایل بهار جمع آوری می کنند

ب) عسل پاییزه

که تولید آن از میانه ها تابستان تا اوایل پاییز چهره می گیرد

متناسب با منطقه تولید

مانند عسل دماوند و عسل کوهرنگ

متناسب با رنگ عسل

عسل بی رنگ مانند عسل اقاقیا، عسل زرد مشابه عسل اسپرس، عسل قرمز همانند عسل آویشن

متناسب با نحوه فرآوری و استخراج

مانند عسل مایع(شهد) عسل کریستالیزه(شکرک زده)، عسل شان، درهم عسل مایع با عسل شان و عسل با موم که مخصوص کندو های بومی است به چهره تکه های خرد شده به فروش می رسد

انواع عسل ها

عسل طبیعی

بر بر پایه تعاریف موجود در کشورهای مترقی و کشور ما ایران عسل به شهد گل ها اطلاق می شود که زنبور عسل پس از تغذیه از گیاهان مختلف ساخته باشد. حال اگر زنبوری به جای شهد گل ها از قند سفید یا شکر استفاده نماید محصول آن را نمی نا عسل طبیعی نامید.

زنبوران عسل حائز نیروی ذاتی هستند که گل های مفید را از غیرمفید تشخیص می دهند، آنها با علاقه فراوان سراغ تمام گیاهان طبی و گل های شفابخش می روند و افشره ی این گل های قشنگ و سودمند را گرفته و به بهترین شکل در برگزیدن ما پیمان می دهند. این عسل کاملا طبیعی و سرشار از مواد غذایی و زندگی دسته بوده و می تواند عمده نیازهای غذایی را برطرف کند، زیرا که تمام عناصر و املاح و ویتامین های را که گل فراهم می کند و زنبور می پروراند و آن را قابل جذب در خون می سازد را دارا می باشد.

به راستی معلوم نیست که یک کلنی زنبور عسل، برای پیوسته زندگی در طول سنه به چه مقدار عسل احتیاج دارد. اما در عمل، از یک کلنی نسبتا خوب، سالانه حدود ۴۵ کیلوگرم عسل مازاد بر دربایستن کلنی برای زنبوردار قابل برداشت است البته نه در میانگین شرایط ایران، زیرا میانگین فرآوری عسل شهد به ازای هر کندو در ایران حدود ۱۰ کیلوگرم یا کمتر است. به طور کلی پیشنهاد می شود که در هر زمان از سال، ۷ تا ۹ کیلوگرم عسل درون کلنی و در برگزیدن زنبورها پیمان داشته باشد

بیشتر زنبورداران چند شان عسل را از پاییز برای تغذیه بهاره اندوخته می کنند و این راحت ترین راه خوراک دادن به زنبورها است و عسل مرغوب ترین غذایی است که میتوان در گزین کردن زنبورها قرار داد.

عسل تغذیه ای

عسل به دلیل خواص بسیار بسیار و بها نسبتا بالایی که دارد همواره مورد توجه سودجویان بوده و با دست زدن به دغلی در آن درآمد زیادی نصیب آنان می شود. گاهی اوقات اجبارا یا عمدتا عسل را از تغذیه مصنوعی زنبوران یا محلول آب و شکر و یا شیره انگور و توت تهیه می کنند و آن را به جای عسل طبیعی می فروشند، این عسل حائز هیچ عطر و طعم مطبوعی نبوده و بی گمان ویژگان عسل گل های گوناگون را ندارد و استاندارد عسل آن را جزء عسل های طبیعی نمی داند. از طرفی کیفیت عسل طبیعی ۱۰ برابر اغلب از عسل مصنوعی است که از دادن آب و شکر به زنبوران به دست می آید عسل مصنوعی صرفا برای تغذیه زنبوران الی حدی مناسب بوده و برای انسان اهمیت چندانی ندارد

در برخی از کشورها از جمله ایران برخی مواقع عسل را به روش های گوناگون با شکر و یا گلوکز مایع آمیخته می کنند که این یک نوع دغلی در استحصال عسل محسوب می شود. عین این کار قبلا در آمریکا نیز انجام می شده است و دولت آمریکا بالاجبار در سال ۱۹۲۶ در فصل آیین نامه درباره دارو و غذا یک مونث تنبیهی برای آن پیمان داد. بر اساس این ماده آمیخته کردن عسل با هر نوع مونث قندی دیگر برای فروشنده جرم محسوب می شود.»

 عسل مصنوعی یا تقلبی

به مواد و ترکیباتی شبیه عسل اطلاق می شود که بدون دخالت زنبور ساخته می شود و معمولا از قند نیشکر و میوه های شیرین مانند: خربزه، هندوانه، کدوی تنبل و خرما در برپایی چنین عسل هایی بهره‌گیری می کنند. هر چند به عنوان عسل از آنها اسم دستگیر می شود اما این مواد، عسل نیستند بلکه از تغلیظ آبمیوه ها به طریق مصنوعی و صنعتی به دست می آیند. این شیوه در ایران متداول نیست اما در برخی از کشورهای خارجی مرسوم است.

عسلک

بعضی از حشرات راسته جوربالان همانند شته ها و شپشکها ضمن تغذیه از نباتات مختلف، کربوهیدرات (مواد قندی) اضافی خود را روی سطح برگ های نباتات مورد تغذیه دفع می کنند. در مواردی که در طبیعت شهد کمیاب باشد زنبور عسل به ناچار مواد قندی مذکور و همچنین دیگر ترشحات شیرین گیاهان (به غیر از شهد گل ها) را جمع آوری و بعد از تبدیل به صورت عسل در داخل سلول های قاب ذخیره می نماید این نوع عسل که عسلک نامیده می شود از نظر عطر، رنگ و مواد متشکله، از کیفیت کمتری نسبت به عسل معمولی برخوردار است. عسلک در مقایسه با عسل تیره تر و لوولوز و دکستروز کمتری دارد. قندهای مرکب، مواد معدنی، نیتروژن و مواد اسیدی عسلک اغلب از عسل می باشد مقدار مواد معدنی چون پتاسیم، فسفر و آهن در عسلک اغلب از عسل می باشد آن به انگیزه دارا نمی باشد زیرا پیش درآمد باعث اسهال و سپس بودن این عناصر و به خصوص نمک پتاسیم در عسلک، برای تغذیه زمستانی زنبور عسل پسندیده نمی باشد زیرا نخست مایه اسهالی و سپس اجل و میر نوزادان می گردد. عسلک بیشتر روی برگ درختانی نظیر بلوط، راش، تبریزی، نارون، افرا، بید، سدرا و… تراوش می شود و مورد استفاده پیمان می گیرد.

عسل سمی

ثابت شده است که عسل حاصله از بعضی گیاهان برای انسان سمی بوده و ایجاد مسمومیت و عوارضی از قبیل استفراغ، سرگیجه و عدم ترازمندی می نماید چون در بر گیرنده نوعی گلوکزید مسموم کننده است. این نوع عسل ها برای خویش زنبور سمی نبوده و زنبوران آن را به راحتی مصرف می کنند. در مناطقی که گیاهان زهری می رویند و زنبوران عسل جمع آوری می کنند زنبوران می توانند از این مناطق برای فرآوری موم و بچه کندو کاربرد نمایند. گیاهانی نیز وجود دارد که نوش و گرده تولیدی آنها برای زنبور عسل سمی است و عسل برآمده از آن برای انسان نیز مسموم کننده است.

مطالعات گوناگون اثر دیتا اند که عسل برآمده از شهد گیاهان سمی مانند: بنکدانه، گل انگشتانه خرزهره، شوکران، گل پنجه اعلى و غیره هرگز برای بشر زهرناک نیستند.

نوعی گیاه که عسل تعبیه شده از آن انسان را مسموم می کند نهالی است موسوم به Chama edaphne calyeulata moench این گونه ها عسل اگر چه برای انسان مضر هستند و خوردن آن عوارضی مانند: استفراغ، سرگیجه و درد شدید معده برپایی می کند اما در خویش زنبور کوچکترین تأثیری نداشته به طوری که می تواند مورد مصرف زمستانی او قرار بگیرد. عسلی که بوئیدن آن تولید عطسه می کند و یا نوشیدنش سکر و مستی می آورد و چشیدنش گلو را می سوزاند این گونه عسل ها مسموم کننده هستند و برای تغذیه مناسب نمی باشد.

ثابت شده است که عسل سمی از سم موجود در شهد گل های آزاله و گل صدتومانی به هستی می آید. خوراندن ۱۰ گرم عسل زهرآگین به خوکچه های آزمایشی باعث لرزش فک، استفراغ و تشنج شده در حالی که خوراندن ۱۴ گرم از آن به دیگر حیوانات مایه اجل آنها می گردد. زهر موجود در عسل استوار نبوده و در چهره حفاظت طولانی مدت عسل حتی در شرایط عادی از سمیت آن کاسته می شود.

عسل رادیواکتیو

در برخی از گونه ها عسل، مقدار خیلی ناچیزی رادیوم وجود دارد و این عمل با پوشانیدن شیشه های عسل با فیلم های دلنازک عکاسی و نهفتن آن با کاغذ سیاه و تماشا تصاویری از تشعشع رادیوم در کاغذ دلنازک عکاسی مقاوم شده است. این ویژگی مربوط به خاک و زمینی است که گیاهان عسل زا در آن رشد کرده اند.

انواع گیاهان عسل زا

در میان گیاهان مختلف، صدها گونه گیاه می نا یافت که از گل آنها نوش (شهد) تراوش می شود، ولی شماری از آنها می توانند شهد به اندازه کافی تراوش کنند و این مونث خام را برای زنبوران عسل فراهم آورند. مهم ترین گیاهان عسل زا در ایران که از آن ها گونه ها عسل تولید می شود عبارتند از:

۱-  گونه ها یونجه ها: یونجه باغی، یونجه معمولی

۲- گونه ها شبدرها: شبدر سفید، قرمز، شیرین

۳- گیاهان وحشی: گل قاصد، گونه ها کنگر، تلخه، آویشن، کاکوتی، گرز، گون و ده ها نوع دیگر.

۴- دیگر گیاهان: اسپرس، پنبه، آفتابگردان، گندم سیاه، گشنیز، ریحان، نعناع، سماق، تمشک، توت فرنگی، مرکبات، سیب، گلابی، آلبالو، بادام، آلو، اقاقیا، لیلکی، انگور فرنگی، انگور معمولی، بید، درخت جوالدوز، مریم گلی، سویا، سیاه دانه، گشنیز، کنار، پیاز و جعفری. .

خواص انواع عسل های طبیعی

۱- عسل اقاقیا

عسل اقاقیا یکتا از بهترین انواع عسل است. به هنگام مایع کاملا شفاف بوده به هنگام کریستالیزاسیون یا بلوری کردن (رس بستن) رنگ آن به سفیدی برف می شود. عسل اقاقیا شامل ۳۶ درصد گلوکز و ۴۰ درصد فروکتوز می باشد. زنبورها از یک هکتار اقاقیای سفید ۱۷۰۰ کیلوگرم عسل تولید میکنند. عسل اقاقیا مقوی و انرژی زا و تقویت حافظه، شادی آور و زیاد معطر میباشد. مفید برای ناراحتی های صفرا، و بیماری دیابت، ملین و خواب آور است، سودمند برای کم خونی و نافع برای عفونت های خانم ها، هم چنین سودمند برای ناراحتی های چشمی و سودمند برای رشد کودکان و آرام بخش برای بزرگسالان است. اگر با سیب مصرف شود بهترین آنتی بیوتیک است و برای زکام مؤثر و مفید است.

۲- عسل آویشن

مقوی مغز و اعصاب و انرژی زا و تقویت حافظه، سودمند برای خو های ماهیانه دردناک، برای دردهای شکمی و روده و برای سرفه و گلودرد و برای دیابت بی مزه برای عفونت های عمومی بدن و برای زخم‌بندی زخم های بستر نافع است.

۳- عسل گون

عسل گون نیروبخش مغز و اعصاب و انرژی زا و تقویت حافظه، برای مختصر خونی مفید است، خواب آور، تقویت کننده معده، ملین، سودمند برای زخم های چشم و دردهای چشم، آماس ملتحمه چشم، برای خشونت سینه و حلق و حنجره، مفید برای گرفتگی صدا، تقویت روده، درد کلیه، مثانه، مجاری ادراری.

۴- عسل کتیرا 

عسل کتیرا که شهد غالب آن یکتا از گونه های سرشناس گون به اسم گیاه کتیرا می باشد، حائز خواص دارویی بسیاری مانند تقویت اعصاب، تقویت حافظه و تقویت معده می باشد

۵- عسل چند گیاه

عسل چند گیاه یا چهل گیاه حاصل نوشیدن شهد گل های مختلف توسط زنبور عسل است. عموما در فصل بهار که گیاهان مختلفی در یک منطقه می روید، زنبور شهد گل های مختلفی را به عسل تبدیل می کند. این نوع عسل ویژگان عمومی زیادی برای بدن داشته و برای مرض های گوناگون رهنمود شده است. ضد ورم و عفونت روده، ضد یبوست، ضد عفونی کننده دستگاه گوارش، ضد اسهال، تب بر، تقویت اعصاب، ضد سرفه و آسم، ضد سنگ کلیه و مثانه، اشتها آور، خواب آور، تصفیه خون و کبد، شفا میگرن، مبارزه با پوکی استخوان از ویژگان عسل چند گل است

۶- عسل یونجه

عسل یونجه از گل های بنفش رنگ یونجه به دست می آید. عسل پسین استخراج شده بی رنگ یا کهربایی رنگ است. عسل یونجه به سرعت کریستالی شده و توده سفید رنگی را مشابه شیر غلیظ ایجاد می نماید. این عسل، عطر و مزه نکوداشتن دارد. در بر گیرنده ۵۷ درصد گلوکز و ۴۰ درصد فروکتوز می باشد.

عسل یونجه نیروبخش مغز و اعصاب بوده و حافظه را افزایش می دهد، بیشترین مقدار ویتامین های ۸ و ۸ را دارد و برای افرادی که خون دماغ میشوند بسیار نافع است. این عسل زیاد خوش عطر و مزه می باشد. ملین و خون ساز است، بندآورند خون ، سودمند برای اختلالات عادت ماهیانه بانو ها، برای افرادی که مبتلا لرزش های اندام می شوند مفید است و وانگهی نشاط آور است

۷- عسل شوید

رنگ عسل شوید نسبت به دیگر عسل ها تیره تر است. این عسل به رنگ کهربایی طایفه دیده می‌شود. عسل شوید شیرینی نرمالی دارد. ویژگان آرامبخشی، کاهش چربی خون، تقویت معده و درمان دل پیچه، ازدیاد شیر مادران شیرده، تقویت استخوانها و درمان دردهای مفصلی، مختصر کردن ضربان قلب، تقویت بدن و افزایش نیرو و انرژی از خواص عسل شوید هستند

۸- عسل رازیانه

رازیانه گیاهی دارویی با عطر و طعم است که خواص درمانی بسیاری دارد عسلی که از شهد گیاه رازیانه به هستی می آید همه خواص گیاه رازیانه دارد از خواص عسل رازیانه می توان به  تقویت سیستم ایمنی بدن، رویارویی با سرطان و پیشگیری از آن، تقویت سیستم گوارشی بدن، بهبود سوءهاضمه ها و نفخ، ویژگی ضد عفونی و ضد میکروبی، تفریق فشار خون و کلسترول، پیشگیری از بیماری های قلبی و عروقی و در ضمن بهبود تنبلی تخمدان، تسکین درد های قاعدگی و افزایش رغبت جنسی در بانوان اشاره کرد

۹- عسل سیاهدانه

عسل سیاهدانه نیروبخش مغز و اعصاب و تقویت حافظه و خواب آور، ازدیاد شیر، سودمند برای کلیه مرض ها، بادشکن، قاعده آور، سردرد، رماتیسم، مفید برای ناتوانی بدن، رفع مسمومیت های خون، کبد، تهوع، شکم درد، یبوست، تقویت زنان زائو، برطرف کننده رطوبت های موجود در بدن، اعتدال بخشیدن به اخلاط بدن، اخلاط چگال را رقیق کند، سودمند برای دیابت بی مزه، سودمند برای انواع قولنج، ناراحتی های تنفسی، روشن کردن رنگ و رو، سودمند برای سنگ کلیه، مثانه، و سیستم اورولوژی و دردهای رحمی

۱۰- عسل کنار

 عسل کنار مقوی و انرژی زا و تقویت کننده حافظه و رشد کودکان، مسهل صفرا، حرارت تن را فرو مینشاند، مؤثر و بازکننده گرفتگی هاست، کرم معده و روده را از بین می برد، سودمند برای گرم مزاجان، برای ناراحتی ها و زخم روده و تب نافع است، برای آبله و سرخجه و عطش و برای ناتوانی اعضا، تقویت مو، بازدارندگی از ریزش مو، تقویت اعصاب و تحلیل آماس های گرم مؤثر و مفید است.

۱۱- عسل مرکبات

تقویت حافظه و انرژی زا، نیروبخش معده، بادشکن، سودمند برای کمبود ویتامین C ضد تهوع و سم، نرم کننده سینه، برای سرماخوردگی، کاهش آماس های بدن، ضدعفونی کننده، پالایش خون، اشتها آور، ناراحتیهای صفرا، مسکن، سودمند برای سکسکه، کرم های روده، سودمند برای سرطان های معده، ازدیاد متابولیسم پایه، پیشگیری از انواع سرطان ها، تفریق کلسترول، ضدباکتری و قارچ.

۱۲- عسل گشنیز

عسل گشنیز حائز عطر تند و طعم های خاصی است. از گل های سفید و صورتی چتردار جمع آوری می شود. شکوفه های گشنیز رشد کرده در یک هکتار زمین حدود ۵۰۰ کیلوگرم عسل می دهد. معطر، مقوی، اشتها آور، نیروبخش معده، رفع سوءهاضمه، بادشکن، نرم کننده سینه، برای تب، مفید برای بیماریهای عفونی مانند: سرخک و آبله، برای سرفه و سرماخوردگی، مسکن و آرام بخش، دفع سموم بدن، خواب آور، سودمند برای زکام و اسپاسم ماهیچه ای، شیر افزا، مفید برای تب های رماتیسمی، خواب آور، مفید برای آسیب دهان، تقویت لثه، تنگی نفس، مسکن صفرا، ضد سرطان، مفرح، نیروبخش قلب و مغز، اسپرم، ناراحتی روده و حافظه می باشد.

۱۳- عسل زرشک

عسل زرشک از شهد گلهای درخت زرشک به دست می آید عسل زرشک در ادریبهشت و خرداد تولید شده و از عسل های بهاره به شمار می رود عسل زرشک ویژه منطقه خراسان است که به انگیزه شرایط اقلیمی و پوشش گیاهی خاص از ویژگان زیادی برخوردار است. عسل زرشک به رنگ زرد طلایی با عطر دلنشین-دلپذیر و مزه شیرین دلچسب می باشد.عسل زرشک باعث تصفیه خون، تفریق خپگی خون، بهبود دشواری ها کبدی و تنظیم قند خون می شود.

۱۴- عسل مریم گلی

این عسل از شهد گیاه معروف مریم گلی ساخته می شود که از گیاهان دارویی پر استعمال است. عسل مریم گلی به رنگ کهربایی روشن الی طایفه زرین، با بو و طعم های دلپسند است. هر هکتار تحت کشت مریم گلی نزدیک ۶۰۰ کیلوگرم عسل می دهد. از ویژگان آن می توان به تصفیه خون، رفع تعریق بیش از کران بدن، کمک به سیستم گوارش، بهبود زخم ها و بریدگی ها، تحریک اشتها و شفا سرماخوردگی اشاره کرد

۱۵- عسل وحشی

عسل وحشی از نوعی زنبور های کوچکی که با زنبور های معمولی و پرورش مکشوف فرق دارند به هستی می آید این زنبور ها در رأس درختان و شکاف صخره ها د کوهستان ها اقدام به ساخت کلنی می کنند و عسل ها یا سختی بسیاری از این کلنی ها استحصال می شود به دلیل خواص درمانی فوق العاده و سختی در برداشت عسل وحشی و حتی کمیابی این نو عسل بها نسبتا بالایی هم در درون مملکت دارد از مهمترین خواص این گونه عسل می نا به انرژی زایی بالا، شفا دشواری ها گوارشی، شفا مختصر خونی، تقویت حافظه، و وانگهی تقویت قوای جنسی اشاره کرد

۱۶- عسل جعفری

مقوی، انرژی زا و خواب آور، تقویت مغز و حافظه اخلاط لزج را قطع می کند تفریق نفخ، مفید برای گرفتگی عروق، قاعده آور، اشتها آور، برای ناراحتی های کبدی و طحال، برای دیابت بی طعم و برای ناراحتی های روده سودمند است

۱۷- عسل ریحان

عسل ریحان از گونه عسل های گیاهان تک گل است و برای مرض ها در طب سنتی تجویز می شود رنگ این عسل به رنگ عقیق صریح است و بدست زنبوران از شهد گیاه ریحان فرآوری می شود عسل ریحان به عنوان گرد از داروهای طبیعی و خوراکی شناخته می شود ویژگان عسل ریحان عبارت اند از ویژگان ضد عفونی و ضد باکتری، بهبود درد های میگرنی، شفا سرگیجه، نیروبخش برای اعصاب و جسم انسان، شفا سستی بدن، غنی از ویتامین های K ، A   ، کلسیم و مواد معدنی دیگری است

۱۸- عسل جاوشیر

عسل جاوشیر از شهد گلهای جاوشیر بدست زنبور عسل تولید می شود جاوشیر یک گونه گیاه بومی نواحی کوهستانی ایران است که ویژگان دارویی زیادی دارد که در طب سنتی متعلق به کاربرد می شود عسل جاوشیر رنگ قهوه ای صریح دارد که در فصل بهار استحصال می شود و دارای طعم شیرینی است. از خواص این عسل می نا به بهبود عملکرد کلیه ها، بازکننده مجاری ادراری، نیروبخش برای سیستم عصبی بدن، شفا آسم و تنگی نفس، درمان صرع، بهبود تشنج،بهبوده لرزه اندام یا رعشه، بهبود درد های مفصلی و تقویت کننده چشم و بینایی اشاره کرد

۱۹- عسل مانوکا

این عسل در مناطق جنگلی استرالیا و نیوزلند از شهد درخت مانوکا توسط زنبور ه تولید می شود و کیفیت بالایی دارد عسل مانوکا یک مرهم طبیعی برای زخم ها است در ماضی که دسترسی به آنتی بیوتیک ها میسر نبوده از عسل مانوکا برای ضد عفونی کننده و بهبود استفاده می شده است

همچنین ادعا میشود عسل مانوکا می تواند ناراحتی های مثل آکنه و عفونت های سینوسی را بهبود کند از  فواید دیگر عسل مانوکا می شود به درمان دردهای شکمی، شفا سیستم گوارشی، تقویت سیستم ایمنی و خاصیت انرژی زایی آن اشاره کرد

۲۰- عسل گل آفتابگردان

عسل آفتابگردان در شکل مایع به رنگ زرد طلایی و در شکل کریستالی به رنگ زرد کهربایی با رگه های مایل به سبز است. عطر ضعیف و مزه مطلوبی دارد. از گل های زرد زرین آفتابگردان به دست می آید. یک هکتار تحت کشت آفتابگردان نزدیک ۵۰ کیلوگرم عسل می دهد. مقوی، انرژی زا و تقویت حافظه، مدر و نرم کننده سینه، برای ناراحت برونش ها، ناراحتی های حنجره، صاف کردن صدا، ناراحتی های ریوی، آرامش سرفه و سرماخوردگی و برای خنثی کردن سم سودمند است.

۲۱- عسل گندم سیاه

عسل گندم سیاه به رنگ زرد ویس یا قهوه ای طایفه می باشد و در نما مانند عسلک است. حائز عطر و مزه مشخصی است. در شکل بلوری چسبناک می شود. این عسل در بر گیرنده ۳۶ درصد گلوکز و ۴۰ درصد فروکتوز است. میزان پروتئین و آهن آن از عسل صریح بیشتر بوده و به خاطر داشتن میزان بسیار آهن در بهبود کم خونی پیشنهاد می شود. از قدیم گفته اند که عسل های ویس برای افراد رنگ پریده خوب است. این عسل از شهد گندم سیاه که به مقدار بسیار در باغستان ها و به چهره فرآورده زراعی رشد می کند، ساخته می شود. یک هکتار زمین تحت کشت گندم سیاه حدود ۶۰ کیلوگرم عسل می دهد.

۲۲- عسل بابونه

عسل بابونه برای التهاب مغز، انواع ورمها، کاهش تب، میگرن، سردرد، آرتروز، تفریق حساسیت، ضد درد، تفریق پسوریازیس، اسپوندلیت آنکلوزان، دردهای دوران پریود، ناراحتی های زنانه و یائسگی، آلرژی ها، خفگی خون، آرام بخش، برطرف کننده سرگیجه، سوءهاضمه، ضداسپاسم، ناراحتی های روده، درد و آماس مثانه، ورم طحال، معده درد، بی خوابی، دفع کرم کدو در کودکان، سرماخوردگی، رماتیسم، غلظت خون، ضد عفونی دهان و دندان، شستشو و زخم‌بندی زخم ها، تقویت سیستم بدن، تقویت مغز و حافظه، ترشح شیر در خانم های شیرده، آماس پروستات، ایمنی بدن، تقویت مغز و حافظه، تراوش شیر در خانم های شیر ده، آماس پرستات،  زخم های دهان و کولیت سودمند است

۲۳- عسل شاه بلوط

عسل شاه بلوط تیره رنگ می باشد و عطر نامطبوعی دارد. از گل های شاه بلوط شیرین به دست می آید. عسل شاه بلوط از عقیده ردیف بندی جزء عسل های درجه ۲ محسوب می شود.

۲۴- عسل کلزا

عسل کلزا  با رنگ سفید و برخی مواقع زرد دارای عطر دلپذیر ولی بدون طعم خوب است.به سرعت به شکل بلوری کلفت درآمده و به سختی در آب حل شده و در چهره نگهداری طولانی به سرعت ترش می شود. زنبورها آن را از شهد گل های زرد کلزا به دست می آورند.

۲۵- عسل گل گندم

عسل گل گندم (قنطوریون) به رنگ زرد و سبز با بوی بادام و طعم آن اندکی تلخ است. گل گندم گرد از بهترین گیاهان عسل زا است.

۲۶- عسل گل پنبه

عسل پنبه دارای رنگ روشن می باشد و بعد از بلوری شدن به طور واضح رنگش سفید می گردد. به آسانی بلوری می شود و ساختن دانه های بسیار ریز می دهد. محتوی ۳۶ درصد گلوکز و ۴۰ درصد فروکتوز است. یک هکتار تحت کشت پنبه حدود ۱۰۰ تا ۳۰۰ کیلوگرم عسل می دهد. زنبور عسل با گرده افشانی خویش فرآورده پنبه را ۴۰ الی ۵۶ درصد افزایش می دهد.

۲۷- عسل شبدر

عسل شبدر یکی از بهترین عسل ها است. کاملا بی رنگ بوده و عطر نکوداشتن دارد. در شکل بلوری به چهره یک توده جامد سفید درمی آید. عسل شبدر حاوی ۳۵ درصد گلوکز و۴۰ درصد فروکتوز است. یک هکتار زمین تحت کشت شبدر سفید حدود ۱۰۰ کیلوگرم عسل می دهد.

۲۸- عسل سیب

عسل سیب به رنگ زرد ناچیز رنگ با عطری بی نظیر و شیرینی مطبوعی است. دارای۳۲ درصد گلوکز و ۴۲ درصد فروکتوز بوده و از شکوفه های سیب جمع آوری می شود. یک هکتار شکوفه سیب حدود ۴۰ کیلوگرم عسل میدهد.

۲۹- عسل لیمو

این عسل به عنوان گرد از بهترین عسل ها به خاطر طعم خاصش، ارزش و قیمت فوقانی دارد. عسل پسین استخراج شده خوشبو و رنگ آن شفاف و متمایل به زرد یا سبزرنگ است. عسل لیمو در بر گیرنده ۳۶ درصد گلوکز و ۳۹ درصد فروکتوز است. از این عسل برای سرماخوردگی کاربرد می شود. عسل لیمو از شهد شکوفه های زرد متمایل به سبز لیمو به دست می آید. از یک درخت لیمو حدود ۱۶ کیلوگرم عسل و از یک هکتار تحت کشت حدود ۱۰۰۰ کیلوگرم عسل به دست می آید.

۳۰- عسل هویج

عسل هویج به رنگ زرد ویس بوده و عطر مطبوعی دارد. بیشتر از گل های سفید چتردار هویج وحشی یا پرورشی به دست می آید.

۳۱- عسل اکالیپتوس

زنبور های عسل علاقه زیادی به شهد اکالیپتوس دارند.  امروزه به دلیل گونه های گوناگون این گیاه طعم و عطر نیرومند و فواید درمانی زیاد آن برداشت عسل اکالیپتوس در سراسر جهان انجام می شود. عمده برداشت عسل اکالیپتوس در مملکت ما در شهرستان های فسا و جهرم چهره می گیرد که از اوایل اردیبهشت تا میانه ها خرداد ادامه دارد. عسل اکالیپتوس حائز طعم نامطبوعی است و ارزش پزشکی زیادی دارد و برای بهبود سل ریوی، شفا آنفولانزا و برودت خوردگی، شفا تنگی نفس، بهبود کننده عفونت دستگاه ادراری و برای شفا اختلالات گوارشی رهنمود می شود.

۳۲- عسل قاصدک

عسل قاصدک به رنگ زرد طلایی، کلفت و چسبناک است. این عسل به سرعت بلوری (شکرک) شده و مزه نیرومند دارد. عسل قاصدک از شهد گیاهانی که در هر جا به میزان را رشد می کنند، به دست می آید. عسل قاصدک دارای ۳۶ درصد گلوکز و ۴۲ درصد فروکتوز الست

۳۳- عسل تمشک

این عسل با رنگ سفید و عطر و طعم بسیار مطلوب، خیلی لذیذ بوده و به سرعت در دهان آب می شود. عسل تمشک از شکوفه های تمشک به دست می آید. تمشک جنگلی در هر هکتار حدود ۷۰ کیلوگرم و تمشک کشت شده آبی در هر هکتار  نزدیک  ۵۰ کیلوگرم عسل می دهد. این عسل حائز ۳۴ درصد گلوکز و ۴۱ درصد فروکتوز است.

۳۴- عسل سنبل

عسل سنبل به رنگ زرد طلایی و با عطر لطیف است. این عسل که یکی از بهترین انواع عسل ها بوده، زنبور عسل آن را از شهد گل های زرد کم رنگ یا آبی متمایل به بنفش درختچه های روغنی پایا می سازد.

۳۵- عسل زیرفون

عسل زیرفون یکی از بهترین عسل ها، و به خاطر طعم عالی ای که دارد، پر ارزش ترین آنهاست. عسل تازه استخراج شده، زلال و عموما به رنگ زرد مختصر رنگ یا سبز است. عسل زیرفون محتوی ۳۶ درصد گلوکز و ۴۰ درصد فروکتوز است. مزه معطر و مزه قابل ملاحظه ای دارد و پس از خوردن طعم تلخی در دهان می گذارد که بزودی از بین می رود. در پزشکی تجربی به عنوان عرق آور و به چهره خنکی مصرف زیادی دارد، از یک درخت زیرفون حدود ۱۶ کیلوگرم عسل به دست می آید.

۳۶- عسل اکلیل کوهی

عسل اکلیل کوهی عسلی است با کیفیتی عالی و طعم های دلپسند، به رنگ کهربایی صریح یا سفید با بوی خوش وانیل. محتوی ۳۷ درصد گلوکز و ۴۰ درصد فروکتوز است. یک هکتار زمین گیاه اتومبیل ۲۰۰ کیلوگرم و یک هکتار زمین تحت کشت اکلیل کوهی حدود ۶۰۰ کیلوگرم عسل به دست می آید.

۳۷- عسل اسپرس

عسل اسپرس، به رنگ زرد زرین، زیاد خوشبو، طعم ای دلپسند و ویژه دارد. یک هکتار تحت کشت اسپرس حدود ۱۰۰ الی ۶۰۰ کیلوگرم عسل عالی می دهد.

ahoota.com